ابهام بزرگ بازار سنگ آهن؛ آیا چین واقعا تولید فولاد را کاهش می‌دهد؟

به گزارش فولادبان و به نقل از رویترز؛ چین در سال 2020 با تولید 1.05 میلیارد تن فولاد رکورددار بود و دلیل اصلی رکورد زدن قیمت سنگ‌آهن در 21 دسامبر و رسیدن آن به 175.40 دلار در هر تن بود. در طول سال 2020، قیمت سنگ‌آهن 75 درصد افزایش یافت.

همانطور که آژانس گزارش قیمت آرگوس ارزیابی کرده است، قیمت معاملات نقدی سنگ‌آهن عیار 62 درصد تحویلی در شمال چین، از همان زمان به زیر 160 دلار در هر تن عقب‌نشینی کرده است.

اما قیمت‌ها تقریبا به مدت دو ماه بالاتر از 150 دلار بوده است که با توجه به اینکه ماده سازنده فولاد برای پنج سال بین ماه مه 2014 تا مه 2019 زیر 100 دلار بود، عملکرد خوبی است.

در حالی که رکورد تولید فولاد چین نقش خود را در رشد قیمت سنگ‌آهن ایفا کرده است، عرضه جهانی سنگ‌آهن نیز با یک سری مسائل در دومین صادرکننده بزرگ یعنی برزیل که دچار اختلالات ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا، بسته شدن معادن به دلیل ایمنی و آتش‌سوزی در ماه گذشته در یک پایانه صادراتی مواجه شده است.

استرالیا صادرکننده بزرگ سنگ‌آهن جهان موفق شده است صادرات خود را در سطح قوی نگه دارد، اما این برای جبران کاهش عرضه برزیل و تأمین تقاضای چین کافی نبوده است.

این سؤال برای فعالان بازار وجود دارد که آیا چین واقعاً تولید فولاد را در سال 2021 کاهش می‌دهد یا اینکه رشد اقتصادی نسبت به آلودگی هوا و مصرف انرژی در اولویت قرار خواهد گرفت؟

خط رسمی این است که ظرفیت و تولید فولاد باید در سال جاری تعدیل شود. طبق گزارش 29 دسامبر خبرگزاری شینهوا، شیائو یاقینگ وزیر صنعت و فناوری اطلاعات چین، از صنعت فولاد خواست با قاطعیت میزان تولید خود را کاهش دهد و اطمینان حاصل کند که در سال 2021 نسبت به سال 2020 تولید فولاد کاهش می‌یابد.

این در حالی است که انجمن آهن و فولاد چین (CISA)، پیش‌بینی کرده تقاضای فولاد در سال جاری به علت سیاست‌های حمایتی اقتصاد کلان بیشتر هم شود. برای حل این معضل در مورد چگونگی کاهش تولید فولاد و همچنان تأمین تقاضا، CISA از واردات به عنوان یک راه‌حل نام می‌برد.

لو تیژون معاون رئیس CISA، در کنفرانسی در 27 ژانویه گفت: ما می‌توانیم واردات محصولات اولیه فولادی، به‌ویژه شمش‌ها را تقویت کنیم تا بتوان بدون افزایش تولید، تقاضای روزافزون را تأمین کنیم.

اگر چین تولید فولاد را در سال 2021 محدود کند و واردات محصولات فولادی را افزایش دهد، یک پویایی جذاب ایجاد می‌کند که به موجب آن واردات سنگ‌آهن چین ممکن است اندکی کاهش یابد، در حالی که واردات توسط سایر تولیدکنندگان به میزان مشابه افزایش می‌یابد.

اگر این اتفاق بیفتد، این می‌تواند به معنای حمایت از قیمت سنگ‌آهن باشد زیرا رشد تقاضا در بقیه جهان هرگونه کاهش در واردات مواد اولیه چین را جبران می‌کند.

در حال حاضر برخی نشانه‌های اولیه وجود دارد که تقاضای سنگ‌آهن در خارج از چین رو به بهبود است. بر اساس داده‌های ردیابی کشتی و بندر که توسط موسسه Refinitiv جمع‌آوری‌شده است، تحویل جهانی سنگ‌آهن در ژانویه حدود 125.08 میلیون تن تخمین زده شده است.

این میزان از 122.67 میلیون تن در دسامبر بیشتر است در حالی که هنوز از رکورد 125.18 میلیون تن در ماه نوامبر کمتر است. بر اساس گزارش Refinitiv، واردات سنگ‌آهن چین در ژانویه 93.05 میلیون تن تخمین زده شد، در حالی که در دسامبر 85.35 میلیون تن بود. به طور کلی تصویری که ظاهر می‌شود این است که تقاضای جهانی سنگ‌آهن همچنان ثابت است و چین هنوز هیچ نشانه معناداری از تعدیل نشان نداده است.

هنوز علامت سؤال در مورد عرضه از برزیل وجود دارد، اما احتمالاً به اندازه سال 2020 نیست. بنابراین، آیا شرایط فعلی قیمت بالای 150 دلار در هر تن را توجیه می‌کند؟

تاریخ نشان می‌دهد که چنین نیست. مطمئناً در هفته‌های گذشته منحنی رو به جلوی معاملات آتی سنگ‌آهن در سنگاپور در حال سقوط بود، در حالی که قرارداد 6 ماهه در ابتدای ماه 146.48 دلار بود در 29 ژانویه به 138.33 دلار در هر تن کاهش یافت.

بنا بر اعلام موسسه مشاوره SteelHome موجودی سنگ‌آهن در بنادر چین، در هفته منتهی به 29 ژانویه برای سومین هفته متوالی افزایش یافت و به 126.2 میلیون تن رسید که نسبت به کمترین میزان در دوماهه اخیر یعنی 124.43 میلیون در هفته منتهی به 8 ژانویه، رشد محسوسی نشان می‌دهد.

کلیشه این است که بگوییم بازار سنگ‌آهن کاملاً متعادل است، اما به نظر می‌رسد ماه‌های آینده نشان می‌دهد چین تولید فولاد را تعدیل می‌کند یا اینکه کارخانه‌های آن هنوز سخت کار می‌کنند.