واحد اطلاعات اکونومیست در گزارشی به بررسی چشمانداز تولید فولاد در جهان پرداخته و میزان رشد عرضه فولاد در سراسر دنیا را در سالهای 2021 و 2022، به ترتیب 5.6 درصد و 4.7 درصد تخمین زده است.
به گزارش فولادبان و به نقل از نشریه اقتصادی اکونومیست؛ میزان تولید فولاد جهان در 9 ماهه سال جاری میلادی 3.2 درصد کمتر از سال گذشته بود. البته باید توجه داشت پس از کاهش 9.2 درصدی در سهماهه دوم امسال، تولید فولاد در آگوست سال جاری میلادی نسبت به ماه مشابه سال قبل، برای اولین بار از ماه مه سال 2019 رشد کرد و این رشد در ماه سپتامبر به 2.9 درصد افزایش یافت.
به همین دلیل، واحد اطلاعات اکونومیست با عملکرد مثبت تولید فولاد در سهماهه چهارم، میزان کاهش تولید جهانی در مجموع سال 2020 را 2.8 درصد تخمین میزند و به دنبال آن جهش 5.6 درصدی در سال 2021 و رشد 4.7 درصدی در سال 2022 در میزان عرضه فولاد در سطح جهان را پیشبینی میکند.
با این حال، اکومونیست پیشبینی میکند که میزان تولید فولاد در سال جاری میلادی در سایر کشورهای جهان به جز چین، 10 درصد کاهش یابد و در سال 2021 نیز مقدار عرضه فولاد در این کشورها فقط 2.7 درصد بهبود داشته باشد و در حدود میزان تولید جهانی فولاد در سال 2016 باشد.
در این میان اما میزان تولید فولاد چین پس از رشد 7 درصدی در سال 2018، در سال 2019 هم 8 درصد رشد کرد. در سال 2019 میزان تولید فولاد چین اندکی کمتر از 1 میلیارد تن بود و انتظار میرود در سال جاری میلادی، این میزان حتی فراتر هم برود؛ چراکه برخلاف تأثیر شیوع ویروس کرونا، تولید فولاد چین در سال جاری میلادی به رشد خود ادامه داده و در 9 ماهه ابتدایی امسال رشد 4.5 درصدی ثبت کرده است.
البته واحد اطلاعات اکونومیست رشد 4 درصدی تولید فولاد چین را در سال جاری میلادی تخمین زده است، چون به نظر میرسد افزایش میزان عرضه فولاد چین در ماههای آتی تأثیری منفی بر قیمتها خواهد داشت و ممکن است میزان تولید را در اواخر امسال کاهش دهد.
همچنین با وجود بدون استفاده ماندن 200 میلیون تن از ظرفیت تولید فولاد چین طی سالهای 2016 تا 2018، این کشور بخش قابل توجهی از این ظرفیت قدیمی را با ظرفیت جدید و مدرنتری جایگزین کرده است، از جمله توسعه تولید فولاد با کوره قوس الکتریکی که بر پایه مصرف قراضه آهن است.
در نتیجه، ظرفیت کل تولید فولاد چین در سال 2020 نزدیک به 1.2 میلیارد تن باقیمانده است. این ظرفیت جدید در مقایسه با بسیاری از ظرفیتهای قدیمی که از لحاظ فنی منسوخ شده، مدرنتر است و توانایی کار در سطوح بالا را دارد؛ به عنوان مثال کورههای بلند ذوبآهن چین از سهماهه دوم سال جاری میلادی با 90 تا 95 درصد ظرفیت کار میکنند.
احتمال کاهش قیمت سنگ آهن در سال آتی میلادی
پیش از بررسی میزان عرضه جهانی سنگ آهن در سالهای آتی میلادی باید توجه داشت که در سال جاری، با وجود بسته شدن کارخانههای بزرگ تولید سنگ آهن در اروپا، ژاپن و سایر مناطق از سهماهه دوم به بعد، قیمت سنگ آهن در ماه مارس سال جاری به بالاتر از 80 دلار در هر تن رسید و حتی از ژوئن امسال به این سو نیز در کانال بالاتر از 100 دلار در هر تن باقی مانده است. دلیل اصلی این رشد قیمتی سنگ آهن نیز ادامه تقاضای شدید برای این ماده اولیه در چین است که دو سوم بازار تجارت خارجی سنگ آهن را در اختیار دارد.
در کنار این مساله اما همچنان مشکلات زیادی در عرضه سنگ آهن در سطح جهان وجود دارد که همین مساله به گرانی این نهاده دامن زده است؛ به طور مثال، کارخانه برزیلی Vale پس از تعطیلی گستردهای که به دنبال ریزش سد در جنوب برزیل در اواخر ژانویه 2019 متحمل شد، فعالیت خود را زیر ظرفیت کامل خود ادامه میدهد. در این شرایط پیشبینی میشود تولید سنگ آهن Vale در سال جاری میلادی تا 50 میلیون تن زیر ظرفیت آن باشد.
علاوه بر این، افزایش نگرانیها در مورد توانایی صادرات Vale از معادن جنوبی خود به دلیل شیوع ویروس کرونا در آنجا، قیمتها را به بیش از 100 دلار در هر تن به صورت cfr بنادر چین در ماه ژوئن برگرداند. با توجه به سهم 25 درصدی برزیل در عرضه جهانی سنگ آهن، این یک نگرانی عمده است و میتواند باعث افزایش قیمتها شود.
همچنین تولید سنگ آهن در هند، آفریقای جنوبی و کانادا تحت تأثیر گسترش ویروس کرونا قرار دارد. اگرچه آنها فقط 8 درصد از عرضه جهانی را تشکیل میدهند، اما خریداران سنگ آهن چین نمیتوانند با توجه به تقاضای بالای خود، از تولید این مناطق هم چشمپوشی کنند.
با بازگشت مقداری عرضه و با فرض ادامه تولید فزاینده فولاد چین تا سال 2020، انتظار میرود قیمت سنگ آهن در کانال 90 تا 110 دلار در هر تن تا نیمه دوم سال جاری میلادی باقی بماند و تا سال 2021 به حدود 70 تا 90 دلار در هر تن بازگردد.
تقاضای زغالسنگ ککشو ضربه میخورد
زغالسنگ ککشو نیز در سال 2018 و در نیمه اول سال 2019 در محدوده 200 دلار معامله شد. این مقدار بسیار بالاتر از حاشیه سود بود که درنتیجه اختلالات متعدد در سمت عرضه را ایجاد کرد. مسدود شدن بندرها، مسدود شدن راهآهن، آتشسوزی در معادن و خسارات ناشی از سیل و توفان در طول سال به روند عرضه زغالسنگ ککشو ضربه زده است.
البته با خارج شدن شوکهای عرضه، قیمتها در نیمه دوم سال 2019 شروع به کاهش کردند و در سهماهه دوم سال جاری میلادی به 100 دلار در تن رسیدند. از آن زمان تاکنون زغالسنگ ککشو با قیمت 100 تا 120 دلار در هر تن معامله شده است. تقاضا همچنین به علت اعمال سهمیهبندی در واردات زغالسنگ از استرالیا به چین، محدودشده است.
با این حال، زغال ککشو بسیار وابسته به تولید فولاد هند، برزیل، اروپا و کشورهای آسیایی توسعهیافته است؛ بنابراین، تقاضای آن بهمراتب بیشتر از سنگ آهن، جایی که تقاضای چینیها غالب است، ضربه خواهد خورد. کارخانههای تولید در این بازارها بیکار هستند، اگرچه انتظار میرود در سهماهه آخر سال بهبود یابند که این امر ممکن است بازار را بهبود بخشد.
در جدول زیر آمار عرضه فولاد در نقاط مختلف جهان در سالهای اخیر میلادی و چشمانداز این عرضه در سالهای آتی براساس گزارش واحد اطلاعات اکونومیست درج شده است.