برنامه گسترده فولادسازان آسیایی برای کاهش تولید، به جز چین!

به گزارش فولادبان، نشریه ژاپنی NIKKEI ASIAN REVIEW تحلیلی درباره بازار فولاد ارائه کرده و نوشته است: اواخر ماه جولای شرکت فولادساز ویتنامی Hoa Sen Group اعلام کرد که ساخت مجموعه تولیدی 10 میلیارد دلاری خود را متوقف کرده است.

این پروژه در سال 2016 کلید خورد که شامل ساخت کوره‌های بلند برای تولید فولاد با ظرفیت سالانه 16 میلیون تن بود.

در همین حال مدیرعامل غول فولادی چین Baowu Steel Group اخیراً اعلام کرده که این شرکت قصد اجرای یک پروژه 2.8 میلیارد دلاری در استان Hubei را دارد.

عقب‌نشینی آن شرکت ویتنامی و گام بزرگ این شرکت چینی نشان می‌دهد که شیوع بیماری کرونا چگونه سبب ایجاد برندگان و بازندگان در صنعت نفت جهان شده است به طوری که چین برنده این بازی و سایرین بازندگان آن هستند.

از آنجا که کرونا تقاضای فولاد در اکثر نقاط جهان را سرکوب کرده، این فقط ویتنام نیست که از طرح‌های توسعه فولاد خود عقب‌نشینی کرده است، بلکه بازیگران مطرح فولاد آسیا همچون شرکت نیپون ژاپن و پوسکوی کره‌جنوبی هم در حال کاهش تولید و تجدیدنظر در هزینه‌های سرمایه‌گذاری خود هستند.

آتسوشی یاماگوچی، تحلیلگر ارشد مؤسسه SMBC Nikko Securities می‌گوید که شیوع کرونا اصلاحات ساختاری فولادسازان را تحت تأثیر قرار داده است.

فولادسازان آسیایی اکنون به دنبال تعطیل کردن تاسیسات پرهزینه و کاهش ظرفیت تولید خود هستند. شرکت کره‌ای پوسکو در ماه جولای اعلام کرد که یک کوره تولید فولادش را در شهر پوهانگ تعطیل خواهد کرد که سالانه 1.3 میلیون تن فولاد تولید می‌کند که معادل 3 درصد کل ظرفیت تولید پوسکو است. پوسکو همچنین اعلام کرد که تا اوایل 2025 یکی دیگر از کوره‌های بلند تولید فولادش را تعطیل خواهد کرد. علت این تصمیمات پوسکو مشخص است چراکه شیوع کرونا سبب کاهش 16 درصدی درآمد این شرکت در سه‌ماهه آوریل تا ژوئن شده است.

تولید فولاد ژاپن هم پیش‌بینی می‌شود که در سال جاری میلادی کمتر از 80 میلیون تن باشد که این پایین‌ترین رقم تولید در 52 سال اخیر است. به غیر از چین، سایر فولادسازان آسیایی با زیان‌های سنگینی مواجهند.

شرکت نیپون که بزرگترین فولادساز ژاپن است قصد دارد 2.8 میلیارد دلار در هزینه‌های سرمایه‌ای خود تجدیدنظر کند. این شرکت هزینه‌های سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار همچون ادغام‌ها را نیز 10 درصد کاهش خواهد داد.

شرکت JFE Steel، دومین تولیدکننده بزرگ فولاد ژاپن نیز قصد دارد با تعطیلی یکی از کوره‌های بلند خود تا سال 2023، ظرفیت تولیدش را 13 درصد کاهش دهد.

این مشکلات در حالی رخ داده که تا پیش از شیوع کرونا هم فولادسازان غیرچینی از جنگ تجاری چین و آمریکا ضربه دیده بودند زیرا آمریکا با افزایش تعرفه واردات فولاد، فولادسازان ترکیه و روسیه را مجبور کرد محصولات خود را راهی بازارهای آسیایی کنند و در فضای رقابتی قیمت خود را پایین بیاورند.

اما در همان زمان، فولادسازان چینی به علت افزایش تقاضای فولاد در این کشور در اثر سیاست‌های انبساطی دولت در حوزه زیرساختی و عمرانی، اقدام به افزایش تولید کردند به طوری که در سال 2019 تولید فولاد چین رکورد زد و 53 درصد کل تولید فولاد جهان را شامل شد.

در حالی که چین برای تأمین تقاضای فولاد، حجم بیشتری سنگ‌آهن وارد می‌کرد، دیگر کشورهای آسیایی از حاشیه سود پایین تولید فولاد رنج می‌بردند. پس از آن با شیوع بیماری کرونا، اوضاع به گونه‌ای شد که تسلط چین بر بازار فولاد جهان، گسترش یافت.

پس از شیوع کرونا در چین، دولت این کشور با اتخاذ سیاست‌های انبساطی و تزریق پول به بازارهای این کشور خصوصاً در بخش توسعه ساخت‌وساز، سبب بازگشت رونق به اقتصاد این کشور شدند. درنتیجه این سیاست‌ها، تقاضا برای فولاد به شدت بالا رفت و تولید فولاد چین هم رشد کرد به طوری که در ماه جولای رکورد بالاترین تولید ماهانه فولاد این کشور با رقم 93.36 ثبت شد.

این در حالی است که در همان ماه، تولید فولاد در جهان 2.5 درصد کمتر شده بود. Baowu Steel هم قصد دارد به بزرگترین شرکت فولادسازی دنیا تبدیل شود و آرسلورمیتال، غول فولادسازی اروپایی را که سال‌ها شرکت شماره یک جهان بود را پشت سر بگذارد.

در ماه آگوست قیمت کویل نورد گرم که ماده اولیه صنایع خودروسازی و لوازم خانگی برقی است، نسبت به ماه آوریل 20 درصد رشد کرد. افزایش تولید فولاد چین سبب رشد قیمت سنگ‌آهن هم شده است به طوری که در ماه آگوست قیمت سنگ‌آهن 30 درصد بالاتر از ماه ژانویه بود.

افزایش تقاضا و قیمت فولاد در چین، سبب هجوم صادرکنندگان اوکراینی، هندی و روسی به این کشور شد. البته فقط 2 درصد از بازار فولاد چین از واردات تأمین می‌شود و تقریباً صنعت فولاد چین، خودکفا است.

رئیس فدراسیون آهن و فولاد ژاپن معتقد است که فولادسازان ژاپنی نقش زیادی در تقاضای بالای فولاد چین ندارند، زیرا 60 درصد کل مصرف فولاد چین در بخش ساخت‌وساز صورت می‌گیرد در حالی که فولادسازان ژاپنی بر تولید محصولات فولادی مورد استفاده صنایع خودروسازی متمرکز هستند. با این حال با کاهش تقاضای فولاد در ژاپن، فولادسازان این کشور هم به فکر افتاده‌اند که راهی برای ورود به بازار چین پیدا کنند.

با این حال، زمانی خواهد رسید که اشتهای چین برای فولاد، پایان خواهد پذیرفت و آنگاه است که شرایط بازارهای آسیایی به شدت خراب خواهد شد چراکه محصولات ارزان چینی بازارها را پر خواهند کرد.

یکی از مدیران شرکت نیپون ژاپن می‌گوید که آنها به دقت صادرات فولاد چین را تحت نظر دارند. یکی از مدیران موسسه Wood Mackenzie معتقد است که چین ممکن است به یک قطب مالی تبدیل شود آنگاه اگر فرو بپاشد فاجعه‌ای همچون فاجعه فروپاشی لمن برادرز که 12 سال پیش رخ داد به وقوع خواهد پیوست.

چین برای نجات اقتصادش از کرونا، سیاست مالی انبساطی بسیار شدیدی را اتخاذ کرد که تأثیر مثبتی هم بر اقتصاد جهانی داشت. چین همچنین سیاست‌های حمایتی برای پروژه‌های ساخت‌وساز مسکن اتخاذ کرده که سبب رشد شدید قیمت مسکن شده است. آثار سیاست‌های اقتصادی کنونی دولت چین 4 تا 5 سال به طول خواهد انجامید.

اکنون مقامات چینی نگران رشد حبابی قیمت مسکن هستند و تلاش دارند رشد گرانی مسکن را مهار کنند. هدف فعلی دولت چین، تثبیت قیمت مسکن و در عین حال حفظ سطحی از رشد اقتصادی این بخش است.

با این حال درباره بازار فولاد هم نگرانی نسبت به مازاد عرضه در چین وجود دارد. دولت چین قصد دارد سهم 10 فولادساز بزرگ کشور از بازار را تا پایان سال جاری میلادی به 60 درصد افزایش دهد.

این 10 شرکت بزرگ هم‌اکنون 37 درصد بازار فولاد چین را در اختیار دارند در حالی که 60 درصد مابقی بازار در اختیار شرکت‌های خصوصی است و آن‌ها تمایلی به ادغام در این 10 شرکت بزرگ دولتی ندارند و پکن راه سختی برای راضی کردن آنها دارد.

فولادسازان چینی برای دور زدن تنش‌های سیاسی چین و آمریکا به دنبال ایجاد خطوط تولید در منطقه آسیای جنوب شرقی هستند. به همین دلیل، ظرفیت تولید فولاد در این منطقه آنچنان افزایش یافته که موسسه فولاد و آهن آسیای جنوب شرقی در این زمینه هشدارنامه‌ای منتشر کرده و آورده است: در سال‌های آینده احتمالاً این منطقه با ریسک ظرفیت مازاد تولید فولاد مواجه خواهد شد زیرا تولید فولاد آن به بیش از 61.5 میلیون تن در سال خواهد رسید.

از سوی دیگر، کشورهای این منطقه با رکود ناشی از کرونا هم مواجه هستند و فولادسازان کره‌ای و ژاپنی هم معتقدند که بعید است به زودی سطح تقاضای فولاد در این کشورها به شرایط قبل از کرونا بازگردد؛ بنابراین آنها به ناچار سیاست‌های اصلاحی را در پیش گرفته‌اند و قصد دارند ظرفیت تولید خود را کاهش دهند در حالی که رقبای چینی آنها به خوبی از شیوع کرونا بهره بردند و رشد مضاعفی کرده‌اند.