دبیر انجمن سنگ آهن ایران گفت: به نظر میرسد کارخانجات تولیدکننده پایین دست فولاد ایران، نتوانستند این کار را انجام دهند؛ یعنی حجم محصولات پایین دستی که صادر شد، به شکل قابل توجهی افزایش پیدا نکرده است.
سعید عسکرزاده در گفتگو با فولادبان در رابطه با وضعیت فولاد ایران در بازارهای جهانی مطرح کرد: به دلیل شرایط به وجود آمده از تحریمها، امروزه خریداران جهانی فولاد ترجیح میدهند محصولات مورد نیاز خود را از ایران تهیه نکنند. بنابراین مهمترین راهکاری که برای جلوگیری از مسائل پیش روی بنگاههای ایرانی وجود دارد، این است که بتوانند به سمت قراردادهایی مانند قرارداد لانگ ترم بروند. در این نوع قراردادها، هر دو طرف خریدار و فروشنده در بلندمدت خرید و فروش را تضمین میکنند.
وی با بیان اینکه سال ۱۴۰۲ را باید سالی استثنایی برای زنجیره فولاد شمرد، گفت: البته تولیدکنندگان بزرگ بالادستی کار بسیار بزرگی کردند؛ چرا که توانستند محصولات دپوشده یکی دو سال اخیر را در بازارهای جهانی با قیمتهای نسبتاً مناسب عرضه کرده و بفروشند. اگر این محصولات همچنان در انبارهای کشور دپو میماندند، امروزه شرایط بسیار فرق میکرد و افت قیمت وحشتناکی را در بازار داخلی تجربه میکردیم.
دبیر انجمن سنگ آهن ایران در ادامه افزود: از سوی دیگر، به نظر میرسد کارخانجات تولیدکننده پایین دست فولاد ایران، نتوانستند این کار را انجام دهند؛ یعنی حجم محصولات پایین دستی که صادر شد، به شکل قابل توجهی افزایش پیدا نکرده است.
عسکرزاده در پایان خاطرنشان کرد: بنابراین چنین اتفاقی میتواند زنگ خطری باشد تا تمرکز فولادسازان ایرانی به ویژه نوردکاران، به سمت بازارهای جهانی حرکت کند. همچنین ناگفته نماند امروزه نمیتوانیم تولید قابل قبولی برای بازارهای جهانی به ویژه در محصولات طویل نوردی داشته باشیم؛ چرا که در شرایط خوبی قرار ندارند.