یک فعال فولادی گفت: وزارت راه و شهرسازی، یکی از بزرگ ترین خریداران و تولیدکنندگان دولتی ترجیح میدهد نیازهای خود را از بورس تأمین نکند؛ بنابراین میتوان گفت حتی نهاد دولتی کاری را که دولت انجام داده را قبول ندارد.
علیرضا میرزایی در گفتگو با فولادبان با اشاره به اظهارات وزیر راه و شهرسازی مبنی بر ضرورت خروج فولاد و سیمان از بورس بیان کرد: بورس کالا توسط دولت پایه گذاری شد تا قیمت محصولات شفاف شوند و رانت نیز از عرضه و تقاضا جمع شود. از طرفی وزارت راه و شهرسازی، یکی از بزرگ ترین خریداران و تولیدکنندگان دولتی ترجیح میدهد نیازهای خود را از بورس تأمین نکند؛ بنابراین میتوان گفت حتی نهاد دولتی کاری را که دولت انجام داده را قبول ندارد.
وی افزود: در واقع اگر بورس محیط سالم و قابل اعتمادی است، دولت و زیرمجموعهها باید از آن پیروی کنند تا خصوصیها نیز به این سمت کشیده شوند. بر همین اساس، به نظر میرسد صحبتها درباره مهندسی شدن بورس کالا درست است؛ چرا که میزان سود فولادیها به صورت کامل مشخص نیست و با تداوم این روند، قیمتگذاری بورس زیر سوال میرود.
فعال صنعت فولاد با اشاره به پایه قیمتگذاری محصولات فولادی اظهار کرد: حدود 5 سال پیش، کارگروههای تخصصی زیادی برای طرح ضرایب نرخگذاری در فولاد ایجاد شد که میتوان گفت تأثیر خوبی در روند قیمتگذاری داشت. این درحالیست که امروزه برای قیمت شمش، بازار سی ای اس و خلیج فارس و برای آهن اسفنجی نیز بازار هند مبنا قرار گرفته است.
به گفته میرزایی، امروزه با مبنای در نظر گرفته شده، اختلاف قیمت گندله و آهن اسفنجی به بیش از 2 برابر میرسد و چنین عملکردی نشان از مشکلات موجود در بورس کالا دارد.
وی با تأکید بر اینکه مشکل فعلی بورس کالا، مبنای قیمت گذاری چرخه فولاد است، گفت: بنابراین مبنای نرخگذاری فولاد باید به سمت درصدها و ضرایب چند سال گذشته برود که کاملا کارشناسی بودند و با این اقدام، تمام مشکلات فعلی حل خواهد شد. در صورتی که قیمت شمش، آهن اسفنجی و میلگرد با این مبناها مشخص شوند، حداقل و حداکثرهای سایر محصولات را خود بازار تعیین خواهد کرد.