حسن طاهری در گفتگو با فولادبان با اشاره به اینکه صنعت تولید نیاز به سرمایه‌های جدید دارد نه مجوزهای جدید، اظهار داشت: شناخت رقبا، صنایع موجود، مواد اولیه موجود موردنیاز، بازارهای هدف منطقه‌ای، داخلی و جهانی، حجم موردنیاز برای سرمایه‌گذاری، محدودیت‌های قانونی، شناخت تکنولوژی‌های موجود و آینده تکنولوژی و جهت‌گیری آن، محصولات جایگزین و بسیاری از موارد دیگر نقشی تعیین‌کننده در ورود به این حوزه و سرمایه‌گذاری در آن دارد.

وی گفت: سرمایه‌گذاری در هر یک از این بخش‌ها نیازمند دانش، آگاهی، سرمایه لازم و محاسبات دقیق فنی، مهندسی و طرح‌های توجیهی اقتصادی کامل و آگاهانه می‌باشد و پیدا کردن خلأهای موجود در این صنعت بهترین گزینه برای نقطه ورود به سرمایه‌ گذاری در حوزه فولاد می‌باشد.

به گفته این فعال فولادی، از دیگر مشکلات تولید فولاد کشور ضعف در بازاریابی مطمئن و جدید برای فروش محصولات، بازگشت ارز به داخل کشور و نیز مشکلات جذب سرمایه‌گذاری است.

طاهری تصریح کرد: میزان سرمایه مورد نیاز برای تحقق سند چشم انداز 1404، در مجموع بیش از 9 میلیارد یورو برآورد شده است که این هزینه همه موارد اعم از اکتشاف تا توسعه زیرساخت سخت‌افزاری را شامل می‌شود، این درحالی است که برای تکمیل طرح های تولیدی و توسعه‌ای نیازمند حدود 5 میلیارد یورو سرمایه هستیم که جذب چنین سرمایه‌ای در حال حاضر به راحتی میسر نمی باشد و در آینده نیازمند همگرایی دیپلماسی اقتصادی و تغییر رویکردهای سیاسی و بین المللی سطح کلان است.

وی با بیان اینکه اگر چه سرمایه گذاری به عنوان بخش مشهودتر مشکلات صنعت فولاد کشور شناخته می‌شود اما موارد متعدد کوچک و متوسط دیگری نظیر، مشکلات سرمایه انسانی، قراردادها، تأمین مالی، بیمه و ارزان فروشی مواد معدنی نسبت به صنایع میانی زنجیره تولید فولاد که منجر به عدم نفع جدی صنایع معدنی می‌گردد، نیز وجود دارد که دستیابی به افق ۱۴۰۴ را تا حد زیادی به چالش می‌کشد.