دبیر انجمن سنگآهن ایران گفت: با وجود توان فنی و علمی تولید بسیاری از کالاهای مصرفی در داخل کشور، نبود ظرفیت اقتصادی و صرفه عملیاتی در تولید انبوه، موجب شده تا واردات همچنان تنها راهکار تأمین این نیازها باقی بماند.
سعید عسکرزاده، دبیر انجمن سنگآهن ایران، در گفتگو با فولادبان، گفت: تولید بسیاری از کالاهای مورد نیاز کشور امکانپذیر است، مسأله اصلی، نبود ظرفیت اقتصادی برای تولید انبوه و چرخه اقتصادی پایدار در داخل کشور است.
یکی از این موارد، تجهیزات مصرفی حوزه کشاورزی نظیر تیغههای خاکورز متصل به تراکتور است که علیرغم قابلیت فنی تولید آنها در داخل، به دلیل مصرف بالا و ارزش ریالی پایین، امکان تولید اقتصادی آن وجود ندارد. برای مثال در وزارت کشاورزی، در بررسی صورتگرفته با شرکت فولاد آلیاژی ایران، تولید این تیغهها از نظر فنی هیچ مشکلی نداشت، اما وقتی بحث تیراژ مصرف مطرح شد، مشخص شد که میزان مورد نیاز سالانه—حدود ۱۰۰ هزار قطعه با وزن تقریبی دو کیلوگرم—بهقدری اندک است که راهاندازی خط تولید برای آن صرفه اقتصادی ندارد.
وی افزود: «هر ذوب فولاد آلیاژی ایران ظرفیت تولید حداقل ۶۰ تن را دارد. بنابراین تولید ۲۰۰ تن در سال (معادل نیاز بازار) برای یک خط تولید کامل نه منطقی است و نه اقتصادی. طبیعی است که این شرکت چنین کاری نمیکند.»
این وضعیت تنها محدود به صنعت کشاورزی نیست؛ در بسیاری از حوزهها، علیرغم توانمندیهای علمی و فنی موجود، کشورها به دلیل صرفه اقتصادی پایین، ترجیح میدهند برخی کالاها را از تولیدکنندگان بزرگ جهانی وارد کنند.
ایشان تأکید کرد که در دنیای امروز نمیتوان بهصورت جزیرهای عمل کرد. کشورها به هم وابستهاند و هرگونه تلاش برای خودبسندگی کامل، بدون در نظر گرفتن منطق اقتصادی، میتواند موجب زیان و اتلاف منابع شود.