عضو انجمن سازههای فولادی با بیان اینکه تنها ۵ درصد ساختوساز کشور از سازه فولادی استفاده میکند، گفت: ظرفیت فعالیت کارخانههای سازههای فولادی در حال کاهش به زیر ۵۰ درصد است. در عین حال، کیفیت تولیدات فولادی ایران در سطح جهانی قرار دارد، اما چالشهایی مانند نبود برخی ضخامتها، پرت بالا و محدودیتهای تأمین انرژی، بهرهوری این صنعت را تحتتأثیر قرار داده است.
به گزارش فولادبان، مهرداد گلچینوفا، عضو انجمن سازههای فولادی کشور، با اشاره به جایگاه بالای کیفیت فولاد تولیدی در ایران گفت: استانداردهای تولید فولاد در ایران قابل رقابت با سطح جهانی است و در برخی موارد از کشورهای پیشرفته مثل چین نیز جلوتر هستیم.
او از سهم ناچیز سازههای فولادی در بخش مسکن و ساختمان کشور ابراز نگرانی کرد و افزود: در حال حاضر، تنها حدود ۵ درصد از ساختوساز در حوزه مسکن با استفاده از سازه فولادی انجام میشود. همچنین کارخانههای فعال در این حوزه، حداکثر با نیمی از ظرفیت مشغول به فعالیت هستند و این رقم ممکن است در ماه آینده تا ۳۰ درصد کاهش یابد.
گلچینوفا کمبود انرژی، نوسانات برق، و محدودیت تأمین گازوئیل را از دلایل اصلی کاهش بهرهوری کارخانهها دانست و افزود که این عوامل تولید را با وقفه مواجه کرده و باعث نصب موتور برق در بسیاری از کارخانهها شده است.
او همچنین به چالش تأمین ضخامت خاصی از ورق فولادی اشاره کرد و گفت در برخی پروژههای صنعتی، نیاز به ضخامتهایی مانند ۱۲.۲ میلیمتر وجود دارد که در ایران تولید نمیشود. این مشکل موجب تأخیر در اجرا و افزایش وابستگی به واردات شده است.
گلچینوفا ادامه داد که در کشورهایی مثل چین، ابعاد ورقهای فولادی طوری طراحی میشود که کمترین پرت ممکن را داشته باشد؛ اما در ایران بهدلیل تنوع محدود ورقها و پروفیلها، میزان پرت در پروژههای صنعتی گاهی به ۱۵ تا ۲۰ درصد نیز میرسد. این مسئله هزینه نهایی پروژهها را افزایش میدهد.
وی با تأکید بر نقش سازههای فولادی در افزایش ایمنی و سرعت ساخت گفت فولاد در مقایسه با بتن، مقاومت بیشتری در برابر زلزله دارد و زمان اجرای پروژهها را نیز کاهش میدهد. همچنین برخلاف بتن، شرایط آبوهوایی تأثیر چندانی بر اجرای سازههای فولادی ندارد.
او افزود امکان نصب سریع، نیاز کمتر به نیروی کار در محل پروژه، و قابلیت توسعه آسان در آینده، از دیگر مزایای فولاد است. علاوه بر آن، میتوان در آینده بدون تخریب سازه اصلی، طبقات اضافه کرد یا تغییرات معماری را پیادهسازی نمود.
گلچینوفا در پایان گفت که در شرایط فعلی کشور که زمان و هزینه نقش کلیدی دارند، استفاده از فولاد نه تنها بهصرفهتر، بلکه ایمنتر و قابل اطمینانتر است. این موضوع یک ضرورت فنی و اقتصادی است، نه صرفاً یک انتخاب مهندسی.
در ادامه این نشست، محمدرضا علوی، عضو دیگر انجمن سازههای فولادی با اشاره به جایگاه جهانی این صنعت گفت امروز فولاد پس از نفت و گاز، دومین صنعت بزرگ جهان به شمار میآید. ایران نیز با تولید سالانه حدود ۴۰ میلیون تن فولاد، در بین ۱۰ کشور برتر جهان قرار دارد.
او افزود با قیمت حدودی ۵۰ هزار تومان بهازای هر کیلو، ارزش این صنعت در ایران به حدود ۲ هزار همت در سال میرسد. این ارقام جایگاه اقتصادی راهبردی فولاد را در کشور نشان میدهد.
علوی تصریح کرد این صنعت به دلیل گستره مصرف، جایگزینی مهم برای نفت محسوب میشود و هماکنون در بسیاری از کشورهای جهان از جمله چین، آمریکا و اروپا به عنوان صنعتی حیاتی و دومین صنعت راهبردی پس از نفت شناخته میشود.
وی در پایان با اشاره به مشکلات زیستمحیطی و مصرف بالای منابع آبی در تولید سنتی فولاد گفت تولید فولاد سنتی دو مشکل اساسی دارد؛ نخست مصرف بالای آب و دوم انتشار گاز دیاکسیدکربن به عنوان یکی از فرآوردههای مضر برای محیط زیست. به عنوان مثال، فولاد مبارکه که در کنار زایندهرود احداث شده، در سالهای اخیر با مشکل جدی تأمین آب مواجه بوده است. این موضوع، ضرورت حرکت به سمت روشهای نوین و پایدار تولید فولاد را دوچندان کرده است.