یک فعال فولاد گفت: در روزهای ابتدایی شرایط جنگی، اگرچه صنایع کشور با شوک و بلاتکلیفی مواجه شدند، اما واکنش سریع فعالان صنعتی و تلاش برای حفظ تولید، چهرهای متفاوت از تابآوری صنعتی ایران به نمایش گذاشت؛ اکنون زمان آن رسیده تا برای بحرانهای آینده، از پیش برنامهریزی شود.
علی اسداللهی، فعال صنعت فولاد در گفتگو با فولادبان گفت: در روزهای نخست بروز شرایط جنگی، بسیاری از صنایع کشور دچار شوک عملیاتی شدند و فضای بلاتکلیفی در تصمیمگیریها و فعالیتهای روزمره حکمفرما شد. نگرانیهایی مانند اختلال در حملونقل، تأمین انرژی و نبود اطلاعات روشن، فعالیت در برخی حوزهها را با کندی مواجه کرد. با این حال، آنچه بیش از همه چشمگیر بود، واکنش سریع فعالان صنعتی برای کنترل شرایط و بازگرداندن ثبات به زنجیره تأمین بود.
وی افضود، صنعتگران، بازرگانان و رسانههای تخصصی حوزه صنعت، با تکیه بر تجربه، همدلی و مدیریت درونسازمانی، بهسرعت خود را با شرایط جدید وفق دادند و نشان دادند که در بزنگاههای حساس، پای کار تولید ایستادهاند. این تابآوری و انطباقپذیری، نقطه قوت بزرگی برای اقتصاد کشور محسوب میشود و شایسته قدردانی است.
با این حال، تجربه این بحران، ضرورت برنامهریزی دقیق و از پیش تعیینشده برای شرایط بحرانی را یادآور میشود. ساختارهای مدیریت بحران داخلی در صنایع باید تقویت شود، زنجیره تأمین باید متنوعسازی شود، و استفاده از فناوریهای نوین برای تسهیل تصمیمگیری و افزایش سرعت واکنش، در دستور کار قرار گیرد.
ایشان افضود: در سطح کلان، وزارت صنعت، معدن و تجارت باید دستورالعملهایی عملیاتی، از پیش تدوینشده و قابل فعالسازی برای شرایط خاص تدوین کند؛ دستورالعملهایی که در لحظه بحران صرفاً نیاز به اجرا داشته باشند، نه طراحی. این بسته باید شامل مواردی چون اولویتبندی تولید کالاهای راهبردی، تضمین تردد ناوگان حملونقل صنعتی، رفع فوری موانع گمرکی و ارزی، و ایجاد مسیرهای ویژه تأمین انرژی باشد.
وی ادامه داد: مشارکت بخش خصوصی در تدوین این دستورالعملها ضروری است تا تصمیمات اتخاذشده متناسب با واقعیتهای میدانی و قابل اجرا در شرایط بحرانی باشد. نقش نهادهای حاکمیتی در این شرایط باید پیشدستانه، راهبردی و آیندهنگر باشد، نه صرفاً واکنشی و دستوری.