فولاد در تقلا؛ برق منصفانه و بازگشت تضمینی ارز دو راهکار کلیدی برای خروج از بن‌بست تولید

حسین نایب درختان، نایب رییس انجمن فولاد آذربایجان در گفتگو با فولادبان، گفت: در حالی که بسیاری از صنایع کشور در دوران پساجنگ هنوز در شوک اولیه به‌سر می‌برند، صنعت فولاد با یکی از جدی‌ترین بحران‌های خود مواجه است؛ ناترازی شدید در تأمین برق و نبود مکانیزم مؤثر برای بازگشت ارز حاصل از صادرات.

وی در ادامه گفت: متأسفانه بسیاری از واحدهای تولیدی در بهترین حالت با ۱۰ تا ۲۰ درصد ظرفیت فعال هستند و در مواردی حتی کمتر. این موضوع مستقیماً بهای تمام‌شده را بالا برده و توان رقابتی را از واحدهای داخلی گرفته است. تا زمانی که نه برق داریم، نه ارز برمی‌گردد، و نه صادرات تسهیل می‌شود، نباید انتظار رشد واقعی در صنعت فولاد داشت. وقت تصمیم‌گیری سخت ولی ضروری فرا رسیده است.

ایشان ادامه داد: تا زمانی که وزارت نیرو قیمت‌گذاری واقعی و منصفانه‌ای برای برق صنایع نداشته باشد، نمی‌توان انتظار تولید مستمر را داشت و اگر قرار است برق با نرخ آزاد تأمین شود، حداقل نباید برق صنایع را قطع کرد. قیمت‌ها هم باید شفاف و قابل پیش‌بینی باشند.

به گفته وی؛ از سوی دیگر، مشکلات ارزی صادرکنندگان فولادی همچنان ادامه دارد. به گفته این فعال صنعتی، لزوم دریافت ضمانت‌نامه بانکی از کلیه صادرکنندگان (اعم از خصوصی و بازرگانی) اقدامی ضروری برای بازگشت ارز است،حداقل ۳۰ درصد ارزش صادرات باید تضمین بازگشت داشته باشد. نه اینکه صادرکننده با استفاده از رانت، ارز را در بازار آزاد نگه دارد و نظام اقتصادی را دچار چالش کند.

این مقام مسئول در بخش دیگری از سخنانش به مشکل تعرفه‌های سنگین کشورهای مقصد برای محصولات نهایی ایران نیز اشاره کرد و گفت: کشورهایی نظیر عراق، ترکیه و آذربایجان بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ دلار بر واردات فولاد نهایی ایران تعرفه اعمال کرده‌اند؛ این ضربه سنگینی به رقابت‌پذیری ماست. دولت باید صادرات محصولات نهایی را از محدودیت‌های ارزی آزاد کند و اجازه دهد صادرکننده خودش با واردکننده توافق کند.