رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین با اشاره به عضویت ایران در گروه اقتصادی بریکس، این عضویت را فرصتی راهبردی برای کشور در برابر نظم اقتصادی غرب به رهبری آمریکا دانست و تأکید کرد: حضور ایران در جمع پنج کشور منتخب از میان ۳۰ داوطلب، نشاندهنده اهمیت ویژه کشور برای این اتحادیه نوظهور است.
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، در گفتگو با فولادبان، با اشاره به گسترش گروه اقتصادی بریکس اظهار کرد: بریکس تجمعی اقتصادی با هدف همکاری میان اقتصادهای نوظهور است که اخیراً سیاست گسترش اعضای خود را در پیش گرفته. در نخستین مرحله این توسعه، از میان حدود ۳۰ کشور داوطلب، تنها پنج کشور به عضویت پذیرفته شدند که ایران نیز یکی از آنهاست.
وی افزود: پذیرش ایران در این گروه نشان میدهد که کشورمان برای بریکس از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که عضویت در این پیمان مستلزم دارا بودن شاخصهای مشخصی است که همه کشورها از آن برخوردار نبودند.
حریری ماهیت بریکس را چالشی در برابر نظم اقتصادی غربی دانست و گفت: نظم موجود اقتصاد جهانی، عمدتاً تحت سلطه غرب به رهبری آمریکاست و بریکس در تلاش است تا در مقابل این وضعیت، سازوکاری جایگزین ارائه دهد. همین مسئله برای ایران یک فرصت بالقوه ارزشمند ایجاد کرده است.
او با اشاره به جوان بودن ساختار بریکس افزود: هنوز نمیتوان درباره آثار عملیاتی این همکاری قضاوت قطعی کرد، اما ظرفیتهای بالقوه بیشماری برای همکاری اقتصادی و تجاری میان اعضا وجود دارد. بریکس، با دربرگیری کشورهای پرجمعیت جهان مانند چین و هند که حدود ۳۰ درصد جمعیت جهان را شامل میشوند، ظرفیت بالایی در شکلدهی نظم جدید اقتصادی دارد.
رئیس اتاق ایران و چین در ادامه به ترکیب اقتصادی بریکس اشاره کرد و گفت: اعضای فعلی شامل اقتصادهای مهمی مانند چین، هند، روسیه، برزیل و آفریقای جنوبی هستند و اکنون نیز کشورهای مهمی از آسیا مانند ایران و عربستان سعودی به آن پیوستهاند. این تنوع جغرافیایی و اقتصادی، بریکس را به بازیگری مهم در نظام آینده اقتصاد جهانی تبدیل کرده است.
حریری درباره فرصتهای خاص ایران در بریکس اظهار داشت: حضور همزمان ایران و روسیه به عنوان بزرگترین عرضهکنندگان انرژی فسیلی، در کنار چین و هند به عنوان بزرگترین مصرفکنندگان این انرژیها، بستر بسیار مناسبی برای همکاریهای استراتژیک فراهم میکند.
وی در پایان تأکید کرد: با برنامهریزی منسجم و حضور فعال در بریکس، میتوان فرصتهای بالقوه این اتحادیه را به فرصتهای بالفعل تبدیل کرد. شرط بهرهمندی ایران از این ظرفیتها، مشارکت جدی و ابتکار عمل در ساختارهای همکاری مشترک است.