دبیر انجمن نوردکاران فولادی ایران گفت: فولاد ایران توسط ترکیه و عراق با کارت بازرگانی یک بار مصرف خریداری میشود و سپس ترکیه و کشورهای همسایه آن را با حاشیه سود بالاتری به سوریه میفروشد.
احمد امینفر در گفتگو با فولادبان در خصوص واسطهگری ترکیه در فروش فولاد ایرانی به سوریه بیان کرد: فولاد ایران توسط ترکیه و عراق با کارت بازرگانی یک بار مصرف خریداری میشود و سپس ترکیه و کشورهای همسایه آن را با حاشیه سود بالاتری به سوریه میفروشد. این اقدام به شکل رسمی از گمرکات کشور اما با کارت بازرگانی یک بار مصرف صورت می گیرد.
وی ادامه داد: در حال حاضر، با کارت بازرگانی یک بار مصرف، شمشهای القایی با قیمتی حدود ۳۷۰ دلار فوب پیشنهاد میشود در حالی که قیمت صادرات شمشهای ایرانی ۴۲۰ تا ۴۳۰ دلار فوب است؛ یعنی ۶۰ دلار ارزانتر با کارت یکبار مصرف صادر میکنند.
به گفته دبیر انجمن نوردکاران فولادی، صادرکنندگان غیر تولیدکننده ایرانی این شمشها را با کارت بازرگانی یکبار مصرف به ترکیه و عراق برده و در آنجا به میلگرد تبدیل میکنند؛ چرا که در ترکیه و عراق هزینه برق گران بوده و برای تولید شمش برق زیادی مصرف میشود.
امینفر افزود: بنابراین اطلاعات، شمشهای فوق ذکر که با کارت بازرگانی یکبار مصرف به کشورهای همسایه صادر میشوند، به میلگرد تبدیل و به سوریه ارسال میشوند. میلگردی که ما به دلیل سیاستهای غلط دولت نمیتوانیم با قیمت مطلوب به عراق بفروشیم، در عراق، ترکیه، سوریه وکشورهای دیگر حدود ۵۶۰ دلار و بیشتر فروخته میشود.
وی با اشاره به اینکه شمش در بورس کالا با دلار ۷۲ هزار تومانی عرضه میشود، گفت: به طور مثال اگر فرض کنیم شمش فولاد مرغوب را ۴۳۰ دلار صادرات کنند، هزینه فوب آن ۲۵ دلار است. با توجه به تفاوت قیمت فروش شمش در بورس کالا و قیمت صادراتی آن و هزینه یک ماهه سرمایه گذار، در نهایت ۳۸۰ دلار دست کارخانه را میگیرد.
دبیر انجمن نوردکاران فولادی در پایان خاطرنشان کرد: اگر این عدد را در ارز مبادلهای ۶۷ هزار تومانی ضرب کنیم، هر کیلوگرم صادرات واقعی از کارخانههای معتبر حدود ۲۵ هزار تومان میشود. قیمت روز گذشته شمش در بورس کالای ایران ۲۷ هزار و ۵۰۰ تومان بصورت EXWORKS بود که با توجه به خالص قیمت صادراتی، قیمت داخلی شمش در بورس برابر هر دلار ۷۲ هزار تومان محاسبه شده است. با کارت بازرگانی یکبار مصرف که صادر کننده ارز را به کشور بر نمی گرداند، شمش را با ۶۰-۵۰ دلار پایین تر صادر می کنند که این به زیان کشور و تولید کنندگان فولاد و نوردکاران می باشد. این مشکل صادرات با کارت بازرگانی یک بار مصرف قبلا فقط برای محصول نهایی بوده ولی هم اکنون برای آهن اسفنجی و شمش هم انجام شده است. لذا در خواست ما صادرات محصولات زنجیره فولاد توسط تولید کننده یا نماینده رسمی آن می باشد که هم به برگشت ارز آن اطمینان حاصل شود و هم برند محصولات ایرانی در بازارهای هدف صادراتی بیش از این لطمه نخورد.