کاهش 35 درصدی سرمایه گذاری در بخش معدن/ معدن نباید یک زیر مجموعه باشد

رئیس انجمن سنگ آهن ایران گفت:سرمایه های موجود دربخش معدن کافی نیست و نیازبه سرمایه های خارج از فضای معدن مثل بانک‌ها، دیگر بخش‌ها وسرمایه‌های خارجی دارد تا  بخش معدنی کشور به شرایط مطلوب برسد و همین عدم امنیت در سرمایه گذاری متاسفانه باعث شده هر سال در این بخش با کاهش 35 درصدی مواجه باشیم.

مهرداد اکبریان در گفتگو با فولادبان افزود: سیاستگذاری در بخش حاکمیتی دولت باید به گونه ای باشد که تمام تصمیماتی که در بخش معدنی گرفته می‌شود اثرات کوتاه مدت نداشته باشد.

وی ادامه داد: قانونگذاری موقت از بزرگترین آفت هایی است که از سالهای گذشته گریبان معدن را گرفته و متاسفانه همین قوانین در مواقعی اجرا شده  و سپس در یک مقطع زمانی کوتاه همین قوانین حذف شده است.

این فعال معدنی تصریح کرد: سرمایه گذاری در بخش معادن باید به گونه ای باشد که امنیت سرمایه گذار معدنی تامین شود تا بتواند با خیال آسوده در این عرصه سرمایه گذاری کند زیرا سرمایه حال حاضر در بخش معدن سرمایه ای است که از سال ها قبل در این بخش بکار گرفته شده است.

اکبریان گفت: سرمایه های موجود دربخش معدن قطعا کافی نیست و نیاز به سرمایه های خارج از فضای معدن مثل بانک‌ها و حتی سرمایه های خارجی دارد تا شرایط مطلوب در کشور ایجاد شود و متاسفانه عدم امنیت در سرمایه گذاری موجب کاهش 35 درصدی سرمایه گذاری در بخش معدن شده است.

به گفته وی، بی توجهی به توسعه زیرساخت های کشور موضوعی است که بخش معادن نیز همانند سایر بخش های صنعتی با آن درگیر است و یقینا با توسعه زیرساخت ها در بخش معدن ، بنادر، انرژی، تجارت  و حتی مبادلات بازرگانی، معادن و صنایع معادنی نیز تقویت خواهند شد.

اکبریان گفت: حیات معادن در ایران مستلزم انتظار برای متقاضی و سرمایه گذار است و در واقع با توجه به تقاضای مشتری ، معادن به این موضوع واکنش خواهند داشت و این بدترین شیوه برای ادامه حیات معادن در کشور است. چنانچه حیات معادن به این شیوه پیش برود معادن و صنایع معدنی کشور ضعیف و با حداقل درآمد به حیات خود ادامه خواهند داد و استقلال معادن معنایی نخواهد داشت.

رئیس انجمن سنگ آهن ایران توجه به موضوع فرامرزی و فراسرزمینی معادن را مهم دانست و افزود: پرداختن به معادن فرامرزی و فراسرزمینی موضوعی است که نمی توان تخمینی از موفقیت آن زد ولی مفهومی است که توجه ویژه را می طلبد و نشان خواهد داد که معدن در ایران کاری محدود و یا زیر مجموعه یک صنعت نیست بلکه معدن یک صنعت کلان است که باید استقلال داشته باشد.