- فولادبان
- اخبار
- لیست قیمت
- تحلیل
- عینک فولادی
- مجله فولادبان
- گفتگو
- نشریات
- تبلیغات
بازار جهانی فولاد در حالی با کاهش تقاضا و افت شاخص‌های قیمتی روبه‌روست که آمارهای غیرشفاف چین، ریسک‌های اقتصادی و نگرانی از سقوط قیمت نفت، چشم‌انداز دو ماه پایانی سال میلادی را تیره‌تر کرده است.
به گزارش فولادبان، بازار جهانی فولاد این هفته نیز حال‌وهوای رکودی خود را حفظ کرد. کاهش محسوس تقاضا در اکثر مناطق باعث شد قیمت شمش به‌عنوان شاخص اصلی بین ۱۰ تا ۲۰ دلار افت کند. در چین، موتور تولید فولاد که همواره وزن اصلی بازار را تعیین می‌کند، رو به خاموشی است؛ تولید ماه گذشته ۱۲ درصد پایین‌تر از دوره مشابه گزارش شد و همین موضوع نگرانی‌ها درباره ادامه مسیر نزولی صنعت فولاد را تقویت کرده است.
در سطح انرژی نیز انتظارات نسبت به آینده امیدوارکننده نیست. تحلیل‌ها احتمال کاهش قیمت نفت تا محدوده ۵۰ دلار را مطرح می‌کنند؛ موضوعی که بسیاری از فعالان اقتصادی را محتاط کرده و به کاهش انتظارات تورمی و افت تصمیم‌گیری‌های سرمایه‌گذاری در زنجیره فولاد منجر شده است. همزمان، افزایش ظرفیت تولید فولاد در منطقه خلیج فارس طی سال آینده می‌تواند بازار را دچار مازاد عرضه‌ای نزدیک به ۳۰ درصد بیش از تقاضا کند؛ وضعیتی که فشار قیمتی را تشدید خواهد کرد.
در بازار مواد اولیه، روندها همسو با این فضای کم‌رمق در جریان است. قیمت نفت اوپک با یک دلار کاهش به ۶۴.۵۴ دلار رسید. در بازار سنگ آهن اما اندکی رشد مشاهده شد و قیمت سی‌اف‌آر بنادر چین از ۱۰۳.۶ دلار به ۱۰۴.۷۵ دلار افزایش یافت. قیمت قراضه ۲۰-۸۰ وارداتی ترکیه نیز با یک دلار رشد به ۳۵۷ دلار رسید.
در بخش نیمه‌نهایی‌ها، شمش فوب دریای سیاه در ثبات کامل باقی ماند اما گزارش‌ها نشان می‌دهد فروشندگان روس تخفیف‌هایی تا ۱۵ دلار ارائه می‌دهند تا حجم فروش خود را حفظ کنند. اسلب همچنان در ۴۱۵ دلار فوب دریای سیاه پایدار ماند. در محصولات تخت، ورق گرم فوب دریای سیاه در ۴۵۵ دلار ثابت گزارش شد.
در بخش مقاطع، میلگرد صادراتی ترکیه با رشد از ۵۵۰ دلار به ۵۵۸ دلار رسید؛ هرچند فعالان بازار این افزایش را بیشتر ناشی از معاملات محدود می‌دانند تا بهبود واقعی تقاضا.
اما مهم‌ترین موضوعی که اخیراً توجه تحلیل‌گران جهانی را به خود جلب کرده، بحث آمارسازی در اقتصاد چین است. ظاهراً رشد اقتصادی اعلام‌شده ۵ درصدی با واقعیت همخوانی ندارد و برآوردهای مستقل، رشد ۲ تا ۳ درصدی را واقعی‌تر می‌دانند. اگر این ارزیابی صحیح باشد، معنایش مصرف کمتر فولاد، سنگ آهن و انرژی در چین است؛ آن‌هم در شرایطی که تنها دو ماه تا پایان سال میلادی باقی مانده و معمولاً این دوره، زمان سنتی افزایش تقاضاست. با این حال، تحلیل‌گران انتظار بهبود جدی قیمت‌ها را ندارند، چراکه بازارهای شرق آسیا دچار کم‌هیجانی عمیق هستند و قدرت خرید همچنان پایین مانده است.
در مجموع، زنجیره فولاد جهانی در آستانه ورود به زمستان، چشم‌اندازی جذاب پیش‌رو ندارد و شاخص‌های مالی، انرژی و تقاضا همگی سیگنال‌های احتیاط و رکود را تأیید می‌کنند.
جست و جو بیشتر ...