خریدهای پنهان طلای چین؛ حلقه گمشده جهش تاریخی قیمت جهانی طلا

به گزارش فولادبان، تحلیلگران هشدار می‌دهند که حجم واقعی خرید طلای چین، بسیار بیشتر از ارقامی است که این کشور به‌طور رسمی اعلام می‌کند. هدف اصلی پکن، دوری از دلار آمریکا و تقویت تنوع ذخایر ارزی عنوان می‌شود؛ موضوعی که می‌تواند توضیح‌دهنده بخش مهمی از رکوردهای اخیر در بازار جهانی طلا باشد.

بانک «سوسیته جنرال» با استناد به داده‌های تجاری پیش‌بینی کرده‌اند که مجموع خرید طلای چین در سال میلادی جاری ممکن است به حدود ۲۵۰ تن برسد؛ یعنی بیش از یک‌سوم کل تقاضای بانک‌های مرکزی جهان.

ابعاد خریدهای گزارش‌نشده چین، چالش‌های جدیدی برای فعالان بازار ایجاد کرده است. معامله‌گران برای ارزیابی تقاضا ناچارند به منابع داده غیررسمی و جایگزین رجوع کنند. بروس ایکمیزو، رئیس انجمن بازار طلای ژاپن، برآورد می‌کند که ذخایر واقعی طلای چین اکنون حدود ۵۰۰۰ تن باشد؛ رقمی تقریباً دو برابر آمار رسمی. او می‌گوید: «در سال جاری، کسی اعداد رسمی را—به‌خصوص درباره چین—جدی نمی‌گیرد.»

در سال‌های اخیر، بانک‌های مرکزی جهان به خریداران بزرگ طلا تبدیل شده‌اند؛ روندی که قیمت این فلز گرانبها را به بالای ۴۳۰۰ دلار برای هر اونس رسانده است. آمار شورای جهانی طلا نشان می‌دهد سهم طلا از ذخایر ارزی خارج از آمریکا طی یک دهه گذشته از ۱۰ درصد به ۲۶ درصد افزایش یافته و این فلز را پس از دلار به دومین دارایی ذخیره مهم جهان تبدیل کرده است. با این حال، بخش کمتری از خریدها به صندوق بین‌المللی پول گزارش می‌شود.

برآوردهای شورای جهانی طلا بر اساس داده‌های «متالز فوکوس» نشان می‌دهد که در سه‌ماهه اخیر تنها حدود یک‌سوم از خریدهای رسمی بانک‌های مرکزی اعلام عمومی شده؛ در حالی که این نسبت چهار سال پیش حدود ۹۰ درصد بود. برخی کشورها از بیم تنش‌های سیاسی—به‌ویژه نگرانی از واکنش دولت ترامپ نسبت به خرید طلا به‌عنوان ابزار پوشش ریسک در برابر دلار—ترجیح می‌دهند خریدهای خود را پنهان نگاه دارند.

چین که بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده طلا در جهان است، در عین حال کمترین سطح شفافیت را در اعلام ذخایر دارد. تحلیلگران ناچارند بر اساس داده‌های واردات، تولید داخلی و حدس و گمان، برآوردهای خود را ارائه دهند. گزارش فایننشال‌تایمز نیز تأکید می‌کند که چین به‌عنوان بزرگترین معدن‌کار طلا در جهان—با سهم ۱۰ درصدی از تولید جهانی در سال گذشته—می‌تواند بخشی از ذخایر خود را بدون ورود از خارج و تنها از طریق تولید داخلی تأمین کند؛ عاملی که ردیابی جریان واقعی طلا در این کشور را دشوارتر می‌کند.