حدود ۱۵۰ کارخانه فولاد کوچک در هند بهدلیل کاهش شدید قیمتها و افت سودآوری، فعالیت خود را بهطور موقت متوقف کردهاند. این بحران در شرایطی رخ داده که دولت هند برنامهای بلندپروازانه برای افزایش ظرفیت تولید فولاد تا سال ۲۰۳۰ دارد.
به گزارش فولادبان، افت چشمگیر قیمت فولاد در بازار داخلی هند طی هفتههای اخیر، فشار سنگینی بر تولیدکنندگان کوچک وارد کرده است. قیمتهای کنونی کمتر از سطح هزینه تولید قرار گرفته و حاشیه سود این واحدها را از بین برده است. در نتیجه، حدود ۱۵۰ کارخانه فولادسازی کوچک و متوسط در ایالتهای مختلف هند ناچار به توقف موقت فعالیت خود شدهاند.
کارشناسان میگویند مازاد عرضه جهانی فولاد، بهویژه از سوی چین، عامل اصلی افت قیمتها در بازار هند است. دامپینگ فولاد ارزانقیمت وارداتی از چین، نهتنها سهم بازار تولیدکنندگان داخلی را کاهش داده بلکه توازن قیمتها را نیز بر هم زده است.
این تحولات در حالی رخ میدهد که دولت هند اهدافی بزرگ برای توسعه صنعت فولاد تعیین کرده است. بر اساس برنامه ملی فولاد، قرار است ظرفیت تولید این کشور طی ۵ تا ۷ سال آینده دستکم ۱۰۰ میلیون تن افزایش یابد و هند به یکی از بزرگترین صادرکنندگان فولاد جهان تبدیل شود.
در واکنش به بحران اخیر، دولت هند اقدام به وضع تعرفه موقت بر واردات فولاد کرده تا از تولیدکنندگان داخلی حمایت و از سقوط بیشتر قیمتها جلوگیری کند. مقامهای دولتی همچنین بر اهمیت استراتژیک صنعت فولاد برای امنیت ملی و استقلال اقتصادی کشور تأکید کردهاند؛ چرا که وابستگی به واردات در این حوزه، میتواند در شرایط بحرانی به تهدیدی برای زیرساختهای صنعتی و دفاعی هند تبدیل شود.
هند در مسیر دستیابی به هدف تولید سالانه ۳۰۰ میلیون تن فولاد تا سال مالی ۲۰۳۰-۲۰۳۱ قرار دارد. همزمان، برنامههایی برای توسعه فولادهای ویژه و تولید فولاد «سبز» با استفاده از فناوری هیدروژن در دست اجراست تا صنعت فولاد هند با روند جهانی کاهش آلایندگی همسو شود.
با این حال، تحلیلگران هشدار میدهند اگر دولت راهکاری فوری برای کنترل دامپینگ وارداتی و حمایت از واحدهای کوچکتر ارائه نکند، احتمال تعطیلی گستردهتر در صنعت فولاد و از دست رفتن بخشی از ظرفیت تولید ملی وجود دارد.