در پی مذاکرات تجاری فشرده، واشنگتن و پکن به توافقی تازه دست یافتند که هدف آن کاهش تنشهای اقتصادی و باز کردن مسیر همکاریهای جدید است. چین اجرای محدودیتهای صادراتی بر فلزات کمیاب را تعلیق کرده و آمریکا نیز بخشی از تعرفههای پیشین را لغو میکند؛ اما کارشناسان این توافق را تنها یک آتشبس موقت میدانند.
                به گزارش فولادبان، کاخ سفید اعلام کرد چین اجرای کنترلهای اضافی بر صادرات فلزات عناصر کمیاب کلیدی از جمله گالیم، ژرمانیم و آنتیموان را که قرار بود از دسامبر ۲۰۲۴ ممنوع شود، به حالت تعلیق درآورده است. به گزارش بلومبرگ، پکن همچنین تحقیقات ضدانحصار، ضددامپینگ و ضدرقابت علیه شرکتهای آمریکایی حوزه نیمهرسانا مانند انویدیا و کوالکام را متوقف کرده است.
این اقدامات بخشی از توافق تجاری جدید میان دونالد ترامپ و شی جینپینگ محسوب میشود که با هدف کاهش تنشهای اقتصادی میان دو قدرت بزرگ جهان شکل گرفته است. در مقابل، آمریکا از تمدید برخی تعرفههای اعمالشده بر کالاهای چینی خودداری کرده و معافیتهای تعرفهای فصل ۳۰۱ را تا نوامبر ۲۰۲۶ تمدید کرده است.
از دیگر مفاد این توافق میتوان به کاهش تعرفه واردات فنتانیل از ۲۰ درصد به ۱۰ درصد و تعهد چین برای خرید حجم قابل توجهی از سویا و محصولات کشاورزی آمریکا اشاره کرد؛ اقدامی که میتواند به تقویت صادرات کشاورزی ایالات متحده و بهبود روابط اقتصادی دو کشور کمک کند.
همچنین چین صدور مجوز صادرات چیپهای شرکت هلندی Nexperia را که در داخل خاک چین تولید میشوند، تسهیل خواهد کرد؛ اقدامی که نگرانیها درباره کمبود تراشه و تأثیر آن بر صنعت خودروسازی را کاهش میدهد.
با وجود این، تحلیلگران معتقدند این توافق بیش از آنکه نشانه پایان اختلافات باشد، یک آتشبس موقت و یکساله است. موضوعات کلیدی همچون کنترل فناوریهای پیشرفته، وضعیت تایوان، جنگ روسیه و اوکراین و رقابت ژئواقتصادی همچنان بدون راهحل باقی ماندهاند.
ترامپ همچنین با فروش بخش آمریکایی تیکتاک به یک کنسرسیوم داخلی موافقت کرده، هرچند پکن هنوز این تصمیم را تأیید نکرده است. علاوه بر آن، دو کشور درباره خرید نفت و گاز از آلاسکا نیز به توافقهایی مقدماتی دست یافتهاند.
وزیر خزانهداری آمریکا ضمن استقبال از این توافقها هشدار داد که باید نسبت به همکاری با چین محتاط بود، چراکه به گفته او، چین در سالهای گذشته شریک اقتصادی قابل اعتمادی نبوده است.
در مجموع، توافق تازه میان واشنگتن و پکن را میتوان آغازی برای کاهش تنشها و باز کردن مسیر مذاکرات آینده دانست، هرچند رقابت استراتژیک و بیاعتمادی میان دو کشور همچنان پابرجاست.