فولاد سبز، قراضه قرمز/ گذار پرریسک اروپا به کوره‌های الکتریکی زیر سایه بحران قراضه

به گزارش فولادبان، اروپا در حال برنامه‌ریزی برای خروج از تولید فولاد با کوره‌های بلند سنتی تا سال ۲۰۳۰ است؛ حرکتی که در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای صورت می‌گیرد. اما وابستگی شدید کوره‌های قوس الکتریکی به قراضه آهن، روند این گذار را با ریسک جدی مواجه کرده است.

بازار قراضه در اروپا هنوز ساختار منظم و قابل‌کنترلی ندارد و تقاضا برای آن با سرعتی بیش از رشد عرضه در حال افزایش است. به‌عنوان مثال، ایتالیا در حال حاضر به ۱۹ میلیون تن قراضه در سال نیاز دارد که یک‌سوم آن از طریق واردات تأمین می‌شود. پیش‌بینی می‌شود که این شکاف در سال‌های آینده گسترده‌تر شود.

وضعیت زمانی پیچیده‌تر می‌شود که به سیاست‌های متناقض اتحادیه اروپا نگاه کنیم. از یک سو، بروکسل با قدرت از کربن‌زدایی صنعت فولاد حمایت می‌کند، اما از سوی دیگر، صادرات گسترده قراضه آهن به خارج از اتحادیه را آزاد گذاشته است؛ مسأله‌ای که توازن عرضه و تقاضای داخلی را بر هم زده است.

تنها در نیمه نخست سال ۲۰۲۵، اتحادیه اروپا ۸.۱۱ میلیون تن قراضه صادر کرده که حدود ۷۰ درصد آن راهی ترکیه شده است. این در حالی است که صنایع داخلی به‌شدت به این ماده اولیه نیاز دارند.

این ناپایداری در زنجیره تأمین، مستقیماً بر قیمت‌ها اثر گذاشته است. قیمت قراضه در بورس فلزات لندن (LME) به ۳۵۰ دلار در هر تن رسیده و پیش‌بینی‌ها از رسیدن آن به ۳۸۰ دلار تا سال ۲۰۲۶ حکایت دارند.

کارشناسان هشدار می‌دهند: «بدون تنظیم مقررات بازار قراضه، کنترل صادرات و سرمایه‌گذاری در بازیافت داخلی، اجرای پروژه‌های فولاد سبز در اروپا به مشکل جدی برخواهد خورد و استراتژی کربن‌زدایی صنعت فولاد با ریسک بالایی مواجه خواهد شد.»

اروپا در آستانه یکی از بزرگ‌ترین تحولات صنعتی قرن ایستاده است؛ اما بدون مدیریت دقیق بازار مواد اولیه‌ای چون قراضه، خطر شکست این تحول بسیار واقعی خواهد بود. حال باید دید آیا اتحادیه اروپا می‌تواند تعارض میان اهداف زیست‌محیطی و سیاست‌های تجاری خود را حل‌وفصل کرده و آینده‌ای پایدار برای فولاد سبز رقم بزند یا نه.