با وجود فشار تولیدکنندگان اروپایی برای محدود کردن واردات فولاد، آمارها نشان میدهد حجم واردات در نیمه اول ۲۰۲۵ تغییری نداشته است. مشکل اصلی، رقابت ناعادلانه صادرکنندگان آسیای جنوب شرقی و افت شدید قیمتها در بازار داخلی است.
به گزارش فولادبان، صنعت فولاد اروپا که در سالهای اخیر با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم میکند، انگشت اتهام را به سوی واردات فولاد نشانه گرفته و خواستار محدودیتهای تجاری سختگیرانهتر شده است. با این حال، بررسی آمارهای رسمی نشان میدهد که حجم واردات فولاد در نیمه اول سال ۲۰۲۵ تقریباً مشابه مدت مشابه سال ۲۰۲۴ بوده و افزایش محسوسی نداشته است.
گزارش شرکت جی ام ک نشان میدهد که چالش واقعی تولیدکنندگان اروپایی، کاهش شدید قیمت فولاد در بازار داخلی است؛ موضوعی که به دلیل رقابت ناعادلانه برخی صادرکنندگان آسیای جنوب شرقی، به ویژه اندونزی و مالزی، به وجود آمده است. این کشورها با بهرهگیری از شکافهای قوانین حفاظتی اتحادیه اروپا، مقدار قابل توجهی فولاد ارزانقیمت به بازارهای اروپایی تزریق کردهاند. این موضوع، علاوه بر کاهش حاشیه سود تولیدکنندگان، آنها را در شرایط دشواری قرار داده که باید با هزینههای بالای انرژی، تولید و تعهدات کربنزدایی مقابله کنند.
کارشناسان معتقدند که به جای اعمال محدودیتهای کلی بر واردات که ممکن است زنجیره تأمین فولاد را مختل کرده و قیمتها را به شدت افزایش دهد، بهتر است اقدامات تجاری ناعادلانه هدفمند و از طریق ابزارهای قانونی موجود مانند تحقیقات ضد دامپینگ و ضد یارانه پیگیری شود. در این میان، کمیسیون اروپا باید سرعت عمل خود را در استفاده از این ابزارها افزایش دهد و شکافهای موجود در سیستم سهمیههای تعرفهای را برطرف کند تا ورود بیرویه فولاد ارزانقیمت از کشورهای معاف از تعرفه به حداقل برسد.
در نهایت، حفاظت از صنعت فولاد اروپا تنها از طریق حمایت از رقابت منصفانه امکانپذیر است و نه با محدودیتهای کلی و بیرویه بر واردات.