بازار فولاد ایران در هفته گذشته با بحران قطعی برق، مشکلات تامین آب، تعطیلات مکرر و سیاستهای دستوری بورس کالا مواجه بود و چشمانداز روشنی برای بهبود ندارد. دولت نیازمند برنامهای روشن برای مقابله با تحریمها و آزادسازی صادرات است.
به گزارش فولادبان، بازار فولاد ایران هفته گذشته با مشکلات جدی روبرو بود؛ قطعیهای مکرر برق همراه با کمبود آب و تعطیلات مکرر تولید را کاهش داده و هزینهها را افزایش داده است. سیاستهای دستوری بورس کالا و احتمال بازگشت تحریمها فضای ناامیدی را تشدید کردهاند.
کنترل سختگیرانه بورس کالا، ضعف تقاضا و مشکلات نقدینگی همچنان صنعت فولاد را در بنبست قرار داده است. احتمال تعطیلی برخی واحدهای نوردی و شمش القایی وجود دارد و تنها کارخانههای دولتی ممکن است تا پایان سال به تولید ادامه دهند مگر اینکه سیاست دولت تغییر کند. افزایش نرخ ارز با تورم نقدینگی و جنگ اقتصادی همراه است اما تاثیر مستقیم بر بازار فولاد نخواهد داشت مگر با تغییر سیاستهای صادراتی.
تولید فولاد در ایران بیشتر از مصرف داخلی است و آزادسازی صادرات میتواند ضمن افزایش تولید، قیمت تمام شده را کاهش داده و اشتغال ایجاد کند اما این سیاستها در برنامههای دولت دیده نمیشود. همچنین اخراج کارگران افغان به افزایش هزینهها و کندی پروژههای عمرانی دامن زده است که نمونهای از ضعف برنامهریزی دولت در سازماندهی نیروی کار است.