در نخستین روزهای شرایط جنگی، تابآوری سریع صنایع نشان داد که با برنامهریزی قبلی، میتوان بحرانهای آینده را هم مدیریت کرد.
علی اسداللهی، فعال صنعت فولاد در گفتگو با فولادبان اظهار کرد: در روزهای نخست بروز شرایط جنگی، بسیاری از صنایع کشور با یک شوک ناگهانی مواجه شدند. فضای بلاتکلیف تصمیمگیری، نگرانی از اختلال در حملونقل، تأمین انرژی و نبود اطلاعات روشن، سبب شد که فعالیتها در برخی حوزهها دچار کندی شود. با این حال، آنچه بیش از هر چیز جلب توجه میکرد، واکنش سریع فعالان صنعتی و تلاش آنها برای حفظ تولید و ثبات زنجیره تأمین بود.
وی ادامه داد: صنعتگران، بازرگانان، مدیران تولید و رسانههای تخصصی با تکیه بر تجربههای پیشین، همدلی درونسازمانی و تواناییهای مدیریتی، خیلی زود خود را با وضعیت جدید وفق دادند. این تابآوری، نقطه قوتی بزرگ برای اقتصاد کشور بود و شایسته توجه و قدردانی است.
اسداللهی افضود: با این حال، مواجهه مؤثر با بحرانهای احتمالی آینده نیازمند برنامهریزی از هماکنون است. صنایع باید ساختارهای مدیریت بحران داخلی خود را تقویت کنند، زنجیرههای تأمین را متنوع سازند و با بهرهگیری از فناوریهای نوین، سرعت تصمیمگیری و تابآوری خود را افزایش دهند.
در سطح کلان نیز، وزارت صمت باید دستورالعملهایی از پیشتدوینشده برای شرایط ویژه داشته باشد؛ دستورالعملهایی که در لحظه بحران، تنها نیاز به فعالسازی داشته باشند، نه تدوین از ابتدا. این شامل مواردی مانند اولویتبندی تولید کالاهای راهبردی، تضمین تردد ناوگان حملونقل صنعتی، رفع موانع گمرکی و ارزی بهصورت فوری، و ایجاد مسیرهای جایگزین برای تأمین انرژی است.
همچنین حضور فعال بخش خصوصی در تدوین این دستورالعملها، ضروری است تا تصمیمات نهایی متناسب با واقعیتهای میدانی باشند. نقش وزارتخانه در مواجهه با بحرانها، باید پیشدستانه، راهبردی و مبتنی بر مشارکت باشد؛ نه صرفاً واکنشی و مقطعی.