در حالی که جنگ و رکود، نفس صنایع خصوصی را بریده، وزارت صمت همچنان دستورالعمل مشخصی برای مدیریت بحران ارائه نکرده است.
تورج امینی، کارشناس صنعت فولاد در گفتگو با فولادبان، گفت: با گذشت دوازده روز از آغاز درگیریها و تشدید رکود در بازار فولاد، صنایع خصوصی بهویژه نوردکاران، در شرایطی دشوار و بیسابقه قرار گرفتهاند. مشکلاتی که از نبود برنامهریزی در وزارت صمت گرفته تا ناپایداری عرضه انرژی و سقوط بازار داخلی، عملاً فضای تولید را قفل کرده و بخش خصوصی را به سمت زیاندهی مطلق سوق داده است.
تولیدکنندگان نورد میگویند در شرایط بحرانی، نه از حمایت دولتی خبری هست، نه از تأمین مالی سیستماتیک، نه حتی یک افق روشن برای برنامه تولید. کارخانهها با برق ناپایدار، کاهش فروش، افت قیمت شمش، انبارهای پر از محصول فروشنرفته و هزینههای جاری سنگین دستوپنجه نرم میکنند. در حالی که انبوهسازان بازار را ترک کردهاند و پروژههای ساختمانی متوقف شدهاند، این شرکتها مجبور به فروش با تخفیفهای غیرمنطقی شدهاند، فقط برای آنکه زنده بمانند.
یکی از اعضای انجمن نوردکاران با انتقاد از سکوت وزارت صمت میگوید: «وقتی وزارتخانه، متولی صنایع است، باید در شرایط اضطراری مثل جنگ، دستورالعملهای حمایتی ارائه دهد؛ نه اینکه صنایع را در پیچوخم اداری، تعهدات مالیاتی و نبود فروش رها کند.»
همزمان با توقف صادرات به بازارهایی چون عراق، صنایع صادراتمحور نیز یکی پس از دیگری به مرز تعطیلی نزدیک میشوند. کارخانههایی که در شرایط فعلی باید ۲۴ ساعته فعالیت کنند، اکنون نه توان تأمین مالی دارند، نه چشمانداز روشنی از بازار.
برخی فعالان خواستار برنامهریزی کوتاهمدت و مشخص از سوی وزارت صمت هستند؛ از جمله جدولبندی دقیق انرژی برای واحدها، تسهیلات بانکی فوری، اصلاح سیاستهای مالیاتی، و ایجاد سازوکار اضطراری برای صادرات در زمان بحران.
وگرنه اگر این روند ادامه یابد، بسیاری از شرکتهای فولادی، بهویژه در بخش نبرد، نهتنها در جنگ اقتصادی شکست میخورند، بلکه دیگر توان بازگشت به چرخه تولید را هم نخواهند داشت.