یک کارشناس فولادی گفت: در حالی که کشور درگیر تنشهای منطقهای و شرایط جنگی کوتاهمدت بود، برخی واحدهای فولادی کشور با تأمین بهموقع مواد اولیه موفق شدند تولید خود را بدون وقفه ادامه دهند. این تداوم تولید در روزهای بحرانی، نشاندهنده ظرفیت و آمادگی صنعت فولاد برای حفظ چرخه اقتصادی کشور در شرایط اضطراری است؛ مشروط بر اینکه زیرساختهای کلیدی و سیستم حملونقل دچار اختلال نشوند.
مجید لقایی، کارشناس فولادی، در گفتگو با فولادبان با اشاره به اینکه در صورت وقوع بحران یا بازگشت به شرایط جنگی، صنعت فولاد کشور همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد مگر در شرایطی که زیرساختهای حیاتی نظیر تولید مواد اولیه یا تجهیزات کارخانهای دچار آسیب شوند افزود: در این صورت، نخستین چالش جدی، حملونقل خواهد بود؛ زیرا اگر سیستم حملونقل مواد اولیه و کالا مختل شود، فعالیت بسیاری از کارخانهها، از جمله فولادسازها، با مشکل مواجه خواهد شد.
از نظر این فعال صنعتی تا زمانی که تأمین مواد اولیه از منابع داخلی برقرار باشد و تجهیزات کارخانهها سالم بماند، تولید ادامه خواهد یافت و ادامه داد: بهویژه در کارخانهای که اکنون مسئولیت آن بر عهده ماست، مواد اولیه در داخل کشور تهیه میشود و همین امر باعث حفظ پایداری تولید در مدتزمان بحرانی خواهد شد. تنها محدودیت جدی در این شرایط، اختلال در صادرات است که معمولاً در دوران جنگ بروز میکند.
لقایی ادامه داد: در جریان جنگ دوازدهروزه اخیر، کارخانه ما بهدلیل موجودی مناسب مواد اولیه، هیچگونه توقفی در تولید نداشت و کارگران بهصورت منظم مشغول فعالیت بودند. اگر شرایط بحرانی طولانی میشد یا حملونقل مختل میگشت، ممکن بود به جهت برنامهریزی و سازگاری با شرایط بحرانی پیش آمده، وقفهای کوتاه در تولید ایجاد شود، اما خوشبختانه در آن بازه، تولید بدون مشکل ادامه یافت.
این کارشناس فولادی در خصوص قیمتها گفت: در شرایط بحرانی، قیمت تابع توازن بین عرضه و تقاضاست. هرچند ممکن است تولید برخی کارخانهها متوقف شود و عرضه کاهش یابد، اما در چنین شرایطی تقاضا نیز معمولاً افت میکند. این رکود دوطرفه، مانع از افزایش قیمتها میشود. بهعلاوه، افزایش نرخ ارز میتواند قیمتها را بالا ببرد، اما در بازه کوتاهمدت جنگ اخیر، به دلیل نبود تقاضا، قیمتها تغییر محسوسی نداشتند.
لقایی در پایان گفت: از نگاه ما، کمک فولادیها به دولت در شرایط جنگی یا بحرانی، در دو حوزه امکانپذیر است: نخست، جلوگیری از سوءاستفاده قیمتی و تلاش برای تثبیت نرخها، بهمنظور حمایت از مردم و دولت؛ دوم، همراهی در روند بازسازی مناطق آسیبدیده با تأمین مواد اولیه ساختمانی، فولادی و عمرانی مورد نیاز، چه از طریق قیمتهای مناسب و چه از طریق سازوکارهای حمایتی مالی یا پرداختی.