تحلیلگران دویچه بانک گفتند: عقبنشینی اخیر دو قدرت بزرگ جهان از جنگ تعرفهها، سرمایهگذاران و سیاستگذاران را با این سوال مواجه کرده که حاصل این توافق چه بوده است؟
به گزارش فولادبان، این بانک آلمانی در یادداشتی اعلام کرد: این توافقنامه ممکن است ظاهری به نظر برسد، اما موارد زیادی به ویژه در مورد پویایی تجارت جهانی، استراتژی ژئوپلیتیکی و تابآوری اقتصادی را آشکار کرده است.
دویچه بانک میگوید: یکی از نکات کلیدی آشکار شده، این است که آمریکا تفکیک گسترده را به نفع تفکیک استراتژیک بخش خاص، کنار گذاشته که نشاندهنده وابستگی مداوم واشنگتن به کالاهای چینی است.
به گفته تحلیلگران این بانک، انتخاب آمریکا، بین قفسههای خالی در این کشور و سود کمتر چین، پر کردن قفسههای خالی آمریکا بوده است.
بر اساس تحلیل دویچه بانک، سابقه تاریخی چین، استراتژی امروز این کشور را شکل داده است؛ خاطره چین از «قرن تحقیر» که ریشه در درگیریهای قرن نوزدهم مانند جنگهای تریاک دارد، «تمایل این کشور را برای ایستادگی در برابر زورگویی اقتصادی»، نشان میدهد.
این بانک تاکید کرد که برخلاف گذشته، اکنون، چین بزرگترین نیروی دریایی جهان را در اختیار دارد. همچنین بر بخشهای صنعتی، از مخابرات گرفته تا خودروهای برقی، تسلط دارد.
پایگاه خبری اینوستینگ گزارش کرد، در حالی که تعرفهها ممکن است کاهش یابند، اما تنشهای اصلی اقتصادی همچنان پابرجا خواهند بود.
در یادداشت دویچه بانک آمده است: عدم تعادل اساسی تولید بیش از حد و مصرف بیش از حد بین چین و آمریکا، همچنان بزرگ، قابل توجه و ناپایدار است. تولید آمریکا به کمتر از ۱۰ درصد از نیروی کار آن کاهش یافته، در حالی که این رقم در چین ۲۲ درصد است.
دویچه بانک با اشاره به درخواستهای اسکات بسنت، وزیر خزانهداری آمریکا، برای کاهش کسری مالی آمریکا و تلاش چین برای افزایش مصرف داخلی، امیدی برای «تعادل متقابل» را پیشبینی میکند.
در نهایت، تحلیلگران دویچه بانک معتقدند که کشورهای جنوب جهان در این رقابت ژئوپلیتیکی، هم بهعنوان یک عرصه و هم به عنوان یک عامل، ظهور کردند و با توجه به تحولات کلیدی در عربستان سعودی، آمریکای لاتین و جنوب شرقی آسیا، همکاری و تعهدهای ژئوپلیتیکی سایر نقاط جهان نیز بهطور فزایندهای مورد توجه قرار خواهد گرفت.