چالش سخت صنعت ذخیره‌سازی انرژی در چین

در مرکز بحران فعلی، بخش ذخیره‌سازی انرژی با باتری (BESS) قرار دارد—سیستم‌هایی که انرژی خورشیدی و بادی را ذخیره و در مواقع نیاز به شبکه بازمی‌گردانند. تعرفه‌های جدید آمریکا که در آوریل ۲۰۲۵ و توسط دولت ترامپ ۲٫۰ وضع شد، به طور خاص تجهیزات انرژی از جمله BESS را هدف گرفتند، با نرخ‌هایی تا ۱۲۵٪. این اقدام بازار پرسود آمریکا را برای بسیاری از شرکت‌های چینی به خطر انداخت.

در واکنش، تولیدکنندگان چینی ناچار به کاهش ۲۰ درصدی سرمایه‌گذاری‌ها و توقف برنامه‌های توسعه ظرفیت شدند. پیش‌بینی می‌شود ظرفیت جدید از ۴۲ گیگاوات در سال ۲۰۲۴ به ۳۰ گیگاوات در ۲۰۲۵ کاهش یابد.
در داخل چین، مسئله دیگری در جریان است: رقابت شدید قیمتی بین ده‌ها هزار شرکت جدید که از سال ۲۰۲۰ وارد بازار شده‌اند، باعث کاهش ۳۹٪ قیمت صادراتی BESS شده است. نهادهای صنعتی چین، از جمله انجمن فتوولتائیک، حتی با غول‌هایی مثل هوآوی و CATL جلسه اضطراری برگزار کرده‌اند تا از رقابت مخرب جلوگیری کنند.

افزون بر این، ساخت سریع پروژه‌های تجدیدپذیر (۳۰۰+ گیگاوات در سال ۲۰۲۳) با توسعه زیرساخت‌های شبکه همگام نبوده است. در نتیجه، در مناطقی مانند مغولستان داخلی، بسیاری از واحدهای ذخیره‌سازی فقط در کمتر از ۱۰٪ زمان خود فعال‌اند.
در سطح بین‌المللی، تعرفه‌های جدید باعث افت شدید سود صادرکنندگان شده و بازارهایی مانند اروپا، خاورمیانه و جنوب شرق آسیا به عنوان جایگزین مطرح شده‌اند. با خروج بازیگران ضعیف از بازار، شرکت‌های بزرگ و با فناوری پیشرفته‌تر می‌توانند مسیر بازیابی صنعت را هموار کنند.

با وجود بحران فعلی، برنامه‌های بلندمدت چین همچنان پابرجاست. هدف‌گذاری برای ۱۰۰ گیگاوات ظرفیت جدید تا سال ۲۰۳۰ و کاهش ۳۰ درصدی هزینه‌ها تا سال ۲۰۲۵ در دستور کار دولت قرار دارد. پکن همچنان ذخیره‌سازی انرژی را عنصری کلیدی در دستیابی به اهداف کربن‌خنثی خود می‌داند.
به طور کلی، صنعت ذخیره‌سازی انرژی چین وارد مرحله‌ای دشوار از بازتنظیم شده است—دورانی که تنها بازیگران قوی و دارای مزیت رقابتی می‌توانند از آن جان سالم به در ببرند و آینده‌ای پایدارتر بسازند.