صادرات فولاد ایران؛ قربانی تصمیمات ارزی یا سیاست تجاری؟

احمد امین فر در گفتگو با فولادبان در خصوص بازارهای هدف صادراتی فولاد ایران بیان کرد: امروزه حمایت از صادرات بسیار مهم است. تمام کشورهای دنیا برای صادرکنندگان خود تسهیلات ویژه‌ای در نظر می‌گیرند و حتی جوایز صادراتی ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، حدود ۱۰ تا ۱۵ سال پیش، دولت چین هنگام ورود به بازار صادرات فولاد، هزینه حمل دریایی را بر عهده گرفت.

وی ادامه داد: به این ترتیب، صادرکنندگان فولاد چین می‌توانستند محصولات خود را بدون پرداخت هزینه حمل، به صورت دریایی صادر کنند. این یک حمایت واقعی از تولید داخلی بود که ایران نیز باید چنین روش‌هایی را در نظر بگیرد.

به گفته دبیر انجمن نوردکاران فولادی ایران، حمایت از صادرات نباید در حد شعار باقی بماند؛ بلکه باید اقدامات عملی انجام شود و کارشناسان با تجربه نیز باید در تصمیم‌گیری‌ها دخیل شوند تا حمایت واقعی از صادرات صورت گیرد.

امین فر با اشاره به بازار ارز توافقی گفت: ابتدا که این بازار تشکیل شد، هدف این بود صادرکننده مجبور نباشد ارز خود را با نرخ ۴۲ هزار تومانی بفروشد، زیرا هزینه‌های او بر اساس نرخ ارز آزاد محاسبه می‌شود؛ اما در نهایت، سقف قیمتی در مرکز مبادله تعیین شد و نرخ ۴۲ هزار تومانی به ۶۵ هزار تومان رسید، در حالی که نرخ بازار آزاد همچنان افزایش یافت.

وی در پایان خاطرنشان کرد: بر همین اساس، این مسئله باعث شد صادرکنندگان به سمت بازار آزاد حرکت کنند. علاوه بر این، روند کار در این بازار روان نیست؛ پیش از این، ما می‌توانستیم با مشتریان خود توافق کنیم و حتی قبل از ارسال کالا، ارز خود را از طرف خارجی دریافت کرده و به واردکننده تحویل دهیم که متاسفانه در حال حاضر چنین چیزی ممکن نیست.