یکی از این مشکلاتی که در حال حاضر به وجود آمده، این است که برخی صادرکنندگان به دلیل قوانین سختگیرانه از کارتهای بازرگانی خود استفاده نمیکنند و در عوض، آنها را اجاره میکنند؛ این کارتها توسط شرکتهای چند روزه کوچک و بدون اعتبار اجاره داده میشود که تبعات زیادی برای صادرکنندگان اصلی دارد.
به گزارش خبرنگار فولادبان، برخی فعالان فولادی معتقدند بانک مرکزی به جای اینکه نرخها بر اساس عرضه و تقاضا تعیین شود، در این بازار نرخسازی میکند و به اعتقاد برخی دیگر، بازار ارز توافقی اقدام خوبی است که توانسته بخشی از مشکلات صادراتی را حل کند.
در واقع تا پیش از این، سیاست بانک مرکزی در الزام عرضه ارز صادراتی در سامانه نیما موجب شده بود که صادرات فولاد به شدت کاهش پیدا کند. برای مثال، سال گذشته الزام به بازگشت ارز در سامانه نیما باعث شد ۷۶ درصد صادرات زنجیره فولاد افت کند که رقم قابلتوجهی است. بر همین اساس، حدود ۸ تا ۸.۵ میلیارد دلار ارز صادراتی، تنها ۲ میلیارد دلار به کشور بازگشت و دلیل آن نرخ پایین نیما بود که با واقعیت بازار همخوانی نداشت.
در این راستا، با ورود به بازار توافقی، زنجیره فولاد دوباره توانست بخشی از ارز خود را بازگرداند. البته به نظر میرسد دخالت بانک مرکزی در مدیریت نرخها همچنان وجود دارد؛ اما این مدیریت نباید به صورت نرخسازی مستقیم باشد، بلکه میتواند در حد کنترل صورت پذیرد.
از سوی دیگر طبق شنیدهها، یکی از این مشکلاتی که در حال حاضر به وجود آمده، این است که برخی صادرکنندگان به دلیل قوانین سختگیرانه از کارتهای بازرگانی خود استفاده نمیکنند و در عوض، آنها را اجاره میکنند.
این کارتها توسط شرکتهای چند روزه کوچک و بدون اعتبار اجاره داده میشود که تبعات زیادی برای صادرکنندگان اصلی دارد. بنابراین میتوان گفت سختگیریهای بیش از حد، برخی فعالان را به سمت دور زدن قوانین سوق داده که این مسئله، نشاندهنده نیاز به اصلاحات بیشتر در این حوزه است.