شاخص ملیگرایی منابع، که میزان حمایتگرایی و مداخلهگرایی در حوزه انرژی و معدن را در 198 کشور اندازهگیری میکند، نشاندهنده افزایش چشمگیر سیاستهای حمایتگرایانه در پنج سال اخیر است.
به گزارش فولادبان، تحقیقات اخیر نشان میدهد که دولتها در سراسر جهان برای دسترسی به مواد معدنی حیاتی، که برای صنایع استراتژیک ضروری هستند، به شدت تلاش میکنند. در همین راستا، موج فزاینده حمایتگرایی در ۷۲ کشور در حال گسترش است. این روند افزایش مداخله دولتها، که از اوایل قرن بیستم در دموکراسیهای غربی مشاهده نشده بود، ناشی از نگرانیها در مورد امنیت ملی و ثبات زنجیرههای تأمین مواد است.
شاخص ملیگرایی منابع، که میزان حمایتگرایی و مداخلهگرایی در حوزه انرژی و معدن را در ۱۹۸ کشور اندازهگیری میکند، نشاندهنده افزایش چشمگیر سیاستهای حمایتگرایانه در پنج سال اخیر است. این روند به ویژه در اروپا و آمریکای شمالی برجسته است، جایی که تنشهای ژئوپلیتیکی و چشمانداز جهانی در حال تغییر شکل دادن به شیوههای اقتصادی و تجاری هستند.
در این بین، اروپا در خط مقدم این تغییرات قرار دارد. کشورهای بزرگی مانند آلمان، اسپانیا، بریتانیا و لهستان کاهش قابل توجهی در رتبهبندی خود نشان دادهاند. به طور خاص، آلمان با ۱۲۲ پله سقوط در این شاخص، سیاستهای تهاجمی خود را برای کاهش وابستگی به انرژی و منابع معدنی خارجی تقویت کرده است.
هدف از این تغییرات، تضمین دسترسی به مواد معدنی حیاتی مانند لیتیوم و کبالت و تقویت قابلیتهای پردازش داخلی است. اتحادیه اروپا همچنین در تلاش است تا از طریق ابتکاراتی مانند «اتحاد مواد اولیه اروپایی» و «قانون مواد اولیه حیاتی»، استخراج پایدار، بازیافت و کاهش وابستگی به منابع غیراروپایی را ترویج دهد. این اقدامات نشاندهنده اهمیت فزاینده تأمین مواد معدنی حیاتی در راستای حفظ امنیت اقتصادی و فناوری کشورهای مختلف است.