خریداران آمریکایی نگران تعرفه ورق های فولادی/ میزان دامپینگ هر کشور چقدر است؟

به گزارش فولادبان، در اوایل سپتامبر، استیل داینامیکس از وزارت بازرگانی DOC و کمیسیون تجارت بین‌الملل ایالات متحده ITC درخواست کرد تا عوارض ضددامپینگ بر فولاد نورد تخت از استرالیا، برزیل، کانادا، مکزیک، هلند، آفریقای جنوبی، تایوان، ترکیه، امارات و ویتنام، اعمال کنند.

کشورهای نامبرده ۸۴ درصد از کل واردات ورق ارسال شده به ایالات متحده را در نیمه اول سال ۲۰۲۴ به خود اختصاص دادند. با این حال، در میان فولادسازان ایالات متحده در مورد نیاز به تعرفه های ضد دامپینگ و جبرانی علیه تمام ۱۰ کشور ذکر شده در این طومار، نظر توافقی وجود ندارد.

حاشیه دامپینگ ادعایی برای هر کشور عبارتند از: استرالیا (۴۸٫۴۲%)، برزیل (۷۵٫۷۰%)، کانادا (۳۵%)، مکزیک (۳۴٫۱۶%)، هلند (۱۵٫۶۰%)، آفریقای جنوبی (۵۱٫۹۹%)، تایوان (۶۷٫۹۰%). ترکیه (۱۶٫۳۹%)، امارات متحده عربی (۷۷٫۶۸%) و ویتنام (۱۵۸٫۸۳%).
تولیدکنندگان فولاد در ایالات متحده ادعا می کنند که برخی از تولیدکنندگان خارج از کشور از یارانه های دولتی بهره مند می شوند.

ظاهراً این به آنها مزیت قیمتی می دهد که تولیدات مازاد خود را با هزینه تولیدکنندگان داخلی، به کشورهای دیگر بفروشند.
بر اساس داده های اداره تجارت بین المللی، حجم ورق وارد شده به ایالات متحده در هفت ماهه اول سال ۲۰۲۴ نسبت به مدت مشابه سال قبل ۴۱ درصد افزایش یافته است. واردات از ویتنام، ترکیه، تایوان و هلند با درصد افزایش سه رقمی در این دوره ثبت شده است.

فولادسازان ایالات متحده از ارائه هرگونه اقدام حمایتی استقبال خواهند کرد. این امر به قانون بخش ۲۳۲ و تعرفه های اخیر افزایش یافته مرتبط با واردات چینی تحت قوانین بخش ۳۰۱ اضافه می کند.

با این حال، کاربران نهایی – مرتبط با بخش های خودرو، لوازم خانگی و ساخت و ساز – می توانند استدلال کنند که افزایش محدودیت ها در واردات فولاد تنها بخشی از زنجیره تامین را محافظت می کند. تولیدکنندگان پایین‌دستی که در نتیجه افزایش قیمت فولاد با هزینه‌های ورودی بالاتر مواجه هستند، ممکن است در معرض افزایش رقابت محصولات خارجی ارزان‌تر باشند.