افزایش ۶ برابری هزینه برق فولادسازان/ منفعت سیاست‌گذاران از تصمیمات مقطعی در فولاد

بهمن احمدی در گفتگو با فولادبان با گلایه از وضعیت تصمیم‌گیری‌ها در صنعت فولاد، اظهار کرد: امروزه سیاست‌گذاران تصمیمات خود را به صورت مقطعی به شکل قانون در می‌آورند تا بیشترین نفع خود را از شرایط ایجاد شده به دست بیاورند. از طرفی، زمانی که سهمیه کارخانجات محدود می‌شود، سرمایه در گردش داخلی یا خارجی و تخصیص ارز برای آنها صورت نمی‌گیرد؛ با این وجود چگونه می‌توان رشد تولید کشور را محقق کرد؟!

وی با بیان اینکه در صنعت فولاد سکوی پرتاب و موشک داریم اما سوخت یعنی پول و مواد اولیه نداریم، گفت: وضعیت به گونه‌ای شده که کارخانه‌ای که با ۲ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان از بخش خصوصی و پول سهامداران به وجود آمد، در حال حاضر به دلیل نداشتن ۳۰۰ میلیارد تومان سرمایه در گردش که تنها هر ۶ ماه یکبار تعلق می‌گیرد، به صورت راکد باقی مانده است.

به گفته کارشناس صنعت فولاد، دولت هر روز با صدور بخشنامه‌های مختلف و قطع برق، گاز و آب، منجر به توقف خط تولید فولادسازان می‌شود.

احمدی با تأکید بر اینکه با وجود چنین مسئولانی، انتقاد از شرایط فولاد تأثیری ندارد، گفت: از طرفی، برخلاف سایر کشورها، در ایران پول ترانزیت برق تا درب کارخانه بر عهده کارخانه است. این درحالیست که هزینه برق ۶ برابر افزایش پیدا کرده که دو درصد آن به دانش بنیان‌ها تعلق دارد و البته دو هزینه برق و سوخت نیروگاه‌ها از کارخانجات فولادی گرفته می‌شود. بر همین اساس، می‌توان گفت دولت فولادسازان را با صندوق اشتباه گرفته و از پوست و گوشت و استخوان تولیدکنندگان نهایت استفاده را می‌برد.