فعال صنعت فولاد گفت: زمانی که مسئولان اقدام به تغییر سیاستها و به ویژه وضع عوارض کردند، محمولهای که طبق برنامهریزیها باید طی یک ماه صادر میشد، ارسال آن حداقل تا سه ماه طول کشید.
علیرضا میرزایی در گفتگو با فولادبان در خصوص وضعیت هزینه دموراژ فولادیها پس از وضع عوارض صادراتی مطرح کرد: در حال حاضر، بحثی که در هزینه دموراژ برای فعالان این حوزه وجود دارد، موضوع سادهای است که متأسفانه مسئولان به آن توجهی ندارند. در واقع زمانی که یک بار برای صادرات بسته میشود، تناژ و حداقل آن که برخی اوقات 10 یا 20 هزار تن است، مشخص خواهد شد.
وی در ادامه اضافه کرد: البته میزان حداقل برای فولادسازان بیشتر است؛ چرا که فولادیهای بزرگ کشور حوالههای بزرگتری در حدود 50 تا 20 هزار تن صادر میکنند. همچنین زمان ارسال محموله به بندر برای صادرات، طبق قیمتهای وضع شده، فولادسازان تمام جوانب و سایر هزینهها را بررسی میکنند.
فعال صنعت فولاد تصریح کرد: در این راستا، زمانی که مسئولان اقدام به تغییر سیاستها و به ویژه وضع عوارض کردند، محمولهای که طبق برنامهریزیها باید طی یک ماه صادر میشد، ارسال آن حداقل تا سه ماه طول کشید. حال با این وضعیت چگونه یک خریدار میتواند هزینههایی که از قبل آنها را حساب کرده بود، تغییر دهد؟
میرزایی گفت: از سوی دیگر، ناگفته نماند که با وجود تمام این تغییرات، کمبودهایی نیز در سیستم گمرک و بارگیری کشور به لحاظ لجستیکی وجود دارد که بسیاری اوقات، باعث طولانیتر شدن زمان حمل و بارگیریها میشود.
وی در پایان با تأکید بر اینکه مسئولان با وضع عوارض توجهی به وضعیت فولادسازان در حوزه دموراژ ندارند، خاطرنشان کرد: بر همین اساس، به دلیل مشکلات مطرح شده، صادرکننده تنها دو راه دارد؛ یکی اینکه به فروشنده موضوع تأخیر در ارسال را اعلام کند که در نهایت، فروشنده و بازار خارجی را از دست خواهد داد. از طرفی، صادرکننده میتواند بار خود را در بندر نگه دارد که در این صورت، متحمل ضررهای سنگینی میشود.