یک کارشناس فولادی گفت: با توجه وضعیت فعلی، میتوان گفت مقدار ظرفیتهای خرید و محدودیتها حتی تا محل عرضه محصولات نیز در بورس کالا مهندسی میشود.
تورج امینی در گفتگو با فولادبان مطرح کرد: محصولات تولیدی کارخانجات فولادی علاوه بر صادرات، برای مصارف شرکتها نیز استفاده میشود که به نظر میرسد به همین دلیل برخی فولادسازان محصولات خود را در انبارها دپو میکنند و بر همین اساس، مقدار عرضه تا حدودی محدود شده است.
وی اضافه کرد: از طرفی، در حال حاضر نوردکاران صد درصد ظرفیت خود را استفاده نمیکنند و در صورتی که از آن به صورت کامل بهره بگیرند، به احتمال زیاد قیمت آهن اسفنجی افزایش شارپی خواهد داشت.
به گفته کارشناس فولادی، فاصله قیمت آهن اسفنجی با نرخ گندله و شمش افزایش یافته که متاسفانه این فاصله قیمتی برای فولادیها و نوردکاران بسیار کم محسوب میشود.
امینی تصریح کرد: همچنین گندله با قیمت 4 هزار و 800 تومان در بورس کالا قیمتگذاری شده و این در حالیست که همین کالا با قیمت 3 هزار و 700 تومانی نیز پیدا میشود. از سوی دیگر، در هیچ کشوری چنین فاصلهای بین قیمتهای یک زنجیره وجود ندارد. بنابراین میتوان گفت تولیدکنندگان آهن اسفنجی بیشترین سودبری را در زنجیره دارند.
وی با اشاره به اینکه قیمت شمش در حالت عادی ۱۳ هزار و ۹۰۰ تومان است و با ۹ درصد عوارض و هزینه حمل، نرخ آن به بیش از 16 هزار تومان میرسد، گفت: بر همین اساس، قیمت نهایی محصول شمش بیش از 20 هزار تومان تمام میشود که در نهایت تولید کننده باید 15 هزار تومان بفروشد.
کارشناس صنعت فولاد با تاکید بر اینکه عرضه مهندسی همیشه و در هر برهه زمانی وجود دارد، اظهار داشت: با توجه وضعیت فعلی، میتوان گفت مقدار ظرفیتهای خرید و محدودیتها حتی تا محل عرضه محصولات نیز در بورس کالا مهندسی میشود. این درحالیست که با افزایش مقدار عرضه، باید قیمتها کنترل شوند.