یک کارشناس فولادی معتقد است دولت برای حل مشکلات، قیمتگذاری دستوری را آغاز کرد و سپس به بورس دستوری رسید؛ اما هیچ یک از برنامهها راهگشای حل مشکل نبود.
علی زینلی در گفتگو با فولادبان به چالشهای موجود در صنعت فولاد به خصوص کمبود انرژی، مطرح کرد: مشکلاتی که در کشور مثل کمبود آب، برق و گاز، نبود جاده و حملونقل مناسب و سایر مشکلات ایجاد شد، باعث برهم خوردن توازن بین حلقههای صنعت فولاد شد. در این راستا، ظرفیت و تناژ تولید، نامتوازن شدند و عرضه بیشتر از تقاضا شد که این مشکلات، همه حلقههای صنعت فولاد را درگیر کرد و همین موضوع، باعث خروج برخی از محصولات از چرخه فولاد شد.
وی گفت: در برخی از محصولات عرضه از تقاضا بیشتر شد که در واقع علتی برای رقابتی نبودن قیمت بازار به وجود آمد و در برخی دیگر از محصولات، تقاضا از عرضه بیشتر شد و هزینه به طور چشمگیری افزایش یافت؛ تا جایی که حلقههای قبلی و بعدی نیز دچار مشکل شدند.
این کارشناس فولادی با اشاره به روند نرخگذاری در این حوزه اظهارداشت: دولت برای حل مشکلات، قیمتگذاری دستوری را آغاز کرد و سپس به بورس دستوری رسید اما هیچ یک از برنامهها راهگشای حل مشکل نبود. برای خروج زنجیره فولاد از رکود، دولت باید در این بخش سرمایهگذاری کند و سرمایهگذاری نیز باید در بخش تامین ماشینآلات و اکتشاف صورت گیرد.
به گفته زینلی، در صورت عملی نشدن این سرمایهگذاری، معدن توانایی حرکت با بخش پاییندستی را نخواهد داشت و باید با ابتکار عمل به بازاریابی در بازار داخلی و خارجی پرداخت.
وی تصریح کرد: هم اکنون در صنعت فولاد سه برابر مصرف داخل فولاد تولید میکنیم و برای صادرات بخش عمده مازاد تولید برنامهریزیهایی انجام شده است اما برای صادرات با مشکل مواجه هستیم و هر محدودیتی در صادرات باعث آسیب به یکی از حلقههای زنجیره تولید میشود.
این کارشناس صنعت فولاد اظهارداشت: این اتفاق، باعث ایجاد دو خطر میشود؛ خطر اول کوچک شدن بازار داخلی و خارجی و خطر دوم در واحدهای کوچک و متوسط رکود و ورشکستگی خواهد بود. صنعت فولاد ایران در مقایسه با رقبا در بازار از جایگاه خوبی برخوردار است و در صورت حل مشکلات، قادر به تامین منطقه هستیم؛ اما تصمیمات غلط اتخاذ شده، قیمت تمامشده محصولات را افزایش و رقابت را برای تولیدکننده سخت و کاهش حاشیه سود میشود.