متأسفانه، یکی از اتفاقاتی که در سال گذشته برای صنعت فولاد رخ داد، این بود که صادرات سنگ آهن اتفاق افتاد و آمار نشان میدهد که در صورت جلوگیری از خامفروشی کشور، باز هم صادرات گندله و کنسانتره را مشاهده کردیم در صورتی که چین یک سیاست را پیش گرفت تا جلوی صادرات گرفته شود و منابع زیادی وارد کشور شود و چالش ما در سالهای آینده قطعا تأمین منابع کارخانههای فولادی خواهد بود.
یک فعال صنعت فولاد با اشاره به اینکه شرایط تولید فولاد در کشور ما به دلیل نبود زیرساختهای مناسب شرایط ویژهای است، گفت: تأمین منابع سنگ آهن چالش آینده صنعت فولاد است بنابراین، باید واردات سنگ آهن را در برنامههای آینده در نظر داشته باشیم.
محمدرضا هوشمند در گفتگو با فولادبان در رابطه با وضعیت مصرف آب کشور توسط صنایع فولادی کشور گفت: کشور ما به دلیل نداشتن زیرساختهای مناسب برای صنعت به ویژه در زمینه آب شرایط ویژهای دارد و میتوان مصرف آب در صنایع فولادی را به دو بخش تقسیم کرد؛ یکی کارخانههایی هستند که منابع و مواد اولیه خود را در کنار خود ندارند و دارای مشکل لجستیکی هستند و مواد اولیه از جای دیگری تأمین میشود.
وی تصریح کرد: برخی دیگر از کارخانهها نیز وجود دارند که منابع و راههای تأمین مواد اولیه را در کنار خود دارند و مجموعههایی مانند گلگهر و چادرملو که زنجیره را به صورت کامل در اختیار دارند، در چنین وضعیتی به سر میبرند. علیرغم اینکه رسالت این دو کارخانه، فعالیت در عرصه معدن بود، تصمیمهایی از سوی وزارت صمت گرفته شد تا زنجیره کامل را داشته باشند و ارزش افزوده مطمئنی در این کارخانهها ایجاد شود چون باعث میشود هم از نظر لوجستیکی و منابع مقرون به صرفه باشد.
این فعال صنعت فولاد اضافه کرد: اگر این تصمیمها به گونهای باشد که تولیدها به طور کامل از سنگ آهن تا محصول نهایی در کارخانه انجام شود و سپس، این محصولات به کشورهای دیگر صادر شود، عملی اقتصادی صورت گرفته است، ولی در غیر این صورت، با سرمایهگذاریهایی مانند سرمایهگذاریهای انجام شده روی صنایعی مانند شرکتهای فولادی بزرگ در کشور، باید تمرکز خود را روی منابع سنگ آهن و زیرساختها بگذاریم تا توسعهها برای ما نتیجهبخش باشد.
هوشمند با اشاره به اینکه چشمانداز کشور برای صنایع ما معنا و مفهوم خاصی دارد، گفت: چنانچه بتوانیم در بخش سنگ آهن واردات داشته باشیم، برای کشور بسیار عالی است و از این موضوع نیز استقبال خوبی به عمل میآید، اما اگر نتوانیم در این زمینه هم فعالیت داشته باشیم، باید قادر باشیم تا حداقل قراضه فولاد به کشور وارد کنیم که منابع کشور از وضعیت نگرانکننده خارج شوند و در آینده کمبودی در زنجیره فولاد حس نشود.
وی افزود: متأسفانه، یکی از اتفاقاتی که در سال گذشته برای صنعت فولاد رخ داد، این بود که صادرات سنگ آهن اتفاق افتاد و آمار نشان میدهد که در صورت جلوگیری از خامفروشی کشور، باز هم صادرات گندله و کنسانتره را مشاهده کردیم در صورتی که چین یک سیاست را پیش گرفت تا جلوی صادرات گرفته شود و منابع زیادی وارد کشور شود و چالش ما در سالهای آینده قطعا تأمین منابع کارخانههای فولادی خواهد بود.