زنجیره فولاد از تشکیل کنفدراسیون فولاد بهره می‌برد؟/ فولادی‌ها عملکرد جزیره‌ای دارند

معاون وزیر صمت ابتدای هفته گذشته از اجماع و یکپارچه‌سازی زنجیره فولاد در حوزه تشکل‌های پایین‌دستی و بالادستی خبر داد و گفت: معاون دادستان کشور پیشنهاد داد تا کنفدراسیونی در حوزه فولاد و محصولات فولادی شکل بگیرد تا کل انجمن‌ها و تشکل‌های بالادست و پایین‌دست در این کنفدراسیون حضور داشته باشند و ما نیز از تشکیل این کنفدراسیون پشتیبانی می‌کنیم .با توجه به اهمیت موضوع فولادبان تلاش دارد نظرات فعالان و کارشناسان صنعت را در این باره بیشتر بررسی کند.

یک عضو اتاق بازرگانی گفت: تشکیل “کنفدراسیون زنجیره فولاد”در وزارت صمت در شرایطی که میان بخش خصوصی و اعضای تشکل ها در بخش های مختلف زنجیره فولاد تعارض منافع وجود دارد و منافع یکجانبه نه “برد برد “در هریک از بخش های زنجیره حرف اول را می زند، نمی‌تواند منافع زنجیره فولاد را تامین کند.

بهرام شکوری در گفتگو با فولادبان با اشاره به تشکیل کنفدراسیون زنجیره فولاد اظهار داشت:  پیش از این هم تشکل ها و انجمن های بخش خصوصی صنعت فولاد پیشنهاداتی مبنی بر ایجاد شورای آهن و فولاد ارائه دادند تا اعضای زنجیره فولاد دور هم جمع شوند و با استفاده از ظرفیت های موجود در تشکل ها، زنجیره فولاد را مدیریت کنند.

وی افزود:انسجام بین اعضای تشکل ها و انجمن های بخش خصوصی وعدم تعارض منافع می تواند درایجاد یک واحد به نام شورای آهن و فولاد یا کنفدراسیون صنعت فولاد یا هر نام دیگر باشد و زنجیره فولاد را مدیریت کنند که هم منافع خود ، هم منافع دولت و هم منافع مردم و حتی تشکل ها را تامین کند.

این فعال معدنی با انتقاد از تعارض منافع بین بخش های مختلف زنجیره فولاد ادامه داد: بخش خصوصی متاسفانه یک مشکل اساسی دارد و آن هم این است که نگاه افراد و اعضای تشکل ها ، نگاه برد برد با یکدیگر نیست وهریک از بخش های زنجیره فقط به دنبال منافع خود هستند که طبیعتا این منافع چون در گرو منافع دیگران است و به آن توجه ندارند منافع خود نیز به خطر می افتد.

شکوری با اشاره به اینکه تعارض منافع صنعت فولاد در دنیای خارج از ایران به نگاه برد برد تبدیل شده است تصریح کرد: در این فضای شغلی، فعالان فولادی سود خود را در سود دیگران و منافعشان را در منافع دیگران می بینند در نتیجه تمام بخش های زنجیره سعی می کنند با شیوه و قیمت متعادلی با یکدیگر رفتار کنند و رابطه ای مناسب همراه با سود و منافع برای فروش محصولات خود برقرار کنند ولی متاسفانه در ایران این شیوه رفتاری به برد یکجانبه تغییر مسیر داده است. چون این نگاه در زنجیره فولاد نیست حتی اگر تشکل جدیدی به نام کنفدراسیون شکل بگیرد نمی تواند به اهداف بخش خصوصی زنجیره فولاد جامه عمل بپوشاند در حالیکه اگر تمام بخش های زنجیره خود مدیریت زنجیره فولاد را برعهده بگیرند و خود تعیین کننده قیمت ها محصولات فولادی هربخش خود باشند وبا افزایش یا کاهش قیمت های جهانی ، قیمت ها را تعیین کنند،  پایداری و ماندگاری این صنعت افزایش و سود زنجیره هم در تمام بخش های آن بطور مساوی توزیع خواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *