به گزارش خبرنگار فولادبان، دوشنبه هفته جاری(30 خرداد 1401) نوبت به عرضه ورق‌های گرم HR فولاد مبارکه در بورس کالا رسید اما شاهد این بودیم که در این روز از عرضه‌های فولادی در این نهاد معاملاتی هیچ خبری نبود. در عین حال، این هفته هم تنها هفته‌ای نبود که فولاد مبارکه چنین کاری انجام داده است. در ادامه بررسی‌ها نشان داد که هفته گذشته نیز هیچ عرضه‌ای از سوی این شرکت در بورس کالا انجام نشده بود. در صورتی که همه می‌دانند فولاد مبارکه یکی از شرکت‌های مهم عرضه‌کننده فولاد در بورس کالا به شمار می رود به طوری که قیمت ورق‌های این شرکت، تقریبا تعیین‌کننده قیمت اکثر پروفیل‌های بازار است.
حال پرسش مهم این است که پشت پرده عرضه نشدن ورق در بورس کالا توسط فولاد مبارکه چیست؟ خبرنگار فولادبان برای یافتن پاسخ این پرسش کلیدی، موضوع را از دبیر سندیکای لوله و پروفیل پیگیری کرد.
آنوش رهام در گفتگو با فولادبان در خصوص عرضه نشدن ورق فولاد مبارکه به مدت دو هفته در بورس کالا گفت: دو هفته قبل، عرضه ورق فولاد مبارکه به صورت فروش اعتباری بود. به همین دلیل، میزان تقاضا تا 380هزار تن بالا رفت و وزارتخانه برای اینکه قیمت کالا در بورس بالاتر از قیمت جهانی نرود، عرضه را متوقف کرد.
وی اضافه کرد: فردای آن روز مبارکه عرضه دیگری داشت که در آن روش فروش به نقدی – اعتباری تغییر پیدا کرد و 100 درصد اعتباری نبود که همین مسئله موجب شد تا میزان تقاضا و رقابت کاهش یابد و قیمت ورق تعدیل شده با پایه 18 هزار تومان معامله می‌شود.
به گفته دبیر سندیکای لوله و پروفیل، این اقدام وزارتخانه برای این بود تا قیمت عرضه مواد اولیه بالاتر از قیمت جهانی نرود و اثر تورمی روی نهاده ومحصول نهایی نگذارد، ضمن اینکه بعد از عرضه ورق، عرضه شمش هم به دلیل بالاتر بودن نسبت به قیمت جهانی از سوی وزارتخانه متوقف شد تا قیمت‌ها تعدیل شود ودر ابتدای زنجیره قیمت افزایش پیدا نکند.
وی توضیح داد: در کمیته کالاهای پایه وزارتخانه که در دفتر آقای مفتح و معاونان ایشان برگزار شد، در مورد روش‌های عرضه فولاد مبارکه صحبت شد که سندیکا معتقد بود این روش عرضه (اعتباری) باید متوقف شود، زیرا باعث می‌شود که ثبات بازار بین خریدار و فروشنده و ورود وزارتخانه از برخی جهات دچار مشکل شود.
دبیر سندیکای لوله و پروفیل در پایان تصریح کرد: به فولاد مبارکه اجازه داده شد که روش عرضه طی توافق با سندیکا تعیین شود. هدف این بود که این روش تا جایی که ممکن است، به شکل اعتباری انجام گیرد، لذا واحدهای تولیدی که مشکل سرمایه در گردش داشتند، می‌توانستند به صورت اعتباری خرید کنند و از منافعشان استفاده بهتری ببرند.
