مصطفی علینقیان در گفتگو با فولادبان افزود: واردات قراضه با توجه به وجود مواد اولیه در کشور و تامین آن برای واحدهای تولیدکننده القایی غیر کارشناسی و غیر عقلانی است.
وی ادامه داد: وقتی در کشور ما آهن اسفنجی به میزان کافی وجود دارد نیازی به واردات قراضه برای تولیدکنندگان واحدهای القایی نیست ولی مافیای آهن اسفنجی مانع از کاهش قیمت آهن اسفنجی شده است و به همین علت پیشنهاد واردات قراضه از گوشه و کنار شنیده می شود.
این فعال صنعتی تصریح کرد: قیمت واردات قراضه از قیمت شمش برای تولیدکنندگان بیشترو بالاتر می‌افتد و به سود تولیدکنندگان نخواهد بود. به نظر می‌رسد راه حل جلوگیری از ورشکستگی یا توقف فعالیت واحدهای القایی درست کردن قیمت آهن اسفنجی و یا افزایش قیمت شمش است.
علینقیان راه نجات القایی ها از تعطیلی را درست کردن قیمت مواد اولیه دانست و گفت: در هر دو بخش زنجیره (آهن اسفنجی و شمش) متاسفانه مافیای عجیب و غریبی وجود دارد و افرادی که در این دو حوزه فعالیت دارند، از رانت‌ها و سودهای بی‌ضابطه‌ای برخوردارند که همین افراد مانع از هرگونه سیاست گذاری درست برای این دو بخش از زنجیره می‌شوند.
وی افزود: حتی اگر سیاستگذاران بخش صنعت فولاد بخواهند قیمت شمش را افزایش دهند مافیای مرتبط با آن مانع افزایش قیمت خواهند شد و اگر بخواهند شمش هم وراد کنند بازهم شمش وارداتی از شمش تولید داخل گرانتر خواهد بود.
این فعال صنعتی تصریح کرد: موضوع دیگری که مانع از واردات قراضه است سیاست های الزام آور زیست محیطی است که موضوع واردات قراضه را در ایهام قرار داده است.
علینقیان ادامه داد: احتمال آلودگی قراضه های وارداتی به اورانیوم و مواد هسته‌ای، واردکنندگان این محصول را دچار تردید کرده است که با واردات قراضه، مسایل زیست محیطی مانع از فروش انها شود لذا به نظر می‌رسد تنها راه مساعدت دولت به القایی‌ها اتخاذ سیاست صحیح وزارت صمت و بورس کالا برای کاهش قیمت اسفنجی است.
