به گزارش پایگاه خبری فولادبان، صنعت فولاد این کشور در ماه اکتبر تنها 71.58 میلیون تن تولید کرد که 23.3 درصد کمتر از مدت مشابه در سال 2020 و پس از افت 21 درصدی سالانه در سپتامبر است.
این کاهش‌ها بر اساس دلایل ظاهراً زیست‌محیطی صورت گرفته و چین متعهد شده که رکورد تولید فولاد 1.065 میلیارد تنی خود در سال 2020 را ارتقا ندهد. چین تقریباً 600 میلیون تن در نیمه اول سال جاری فولاد تولید کرده است.
در حالی که چشم‌انداز دستیابی به این هدف در آن زمان عجیب به نظر می‌رسید، اکنون به نظر می‌رسد که چین می‌تواند به این هدف برسد.
مارک ایمز، کارشناس بازار سنگ‌آهن، به Stockhead گفت که سقوط تولید فولاد خام در بزرگترین بازار جهان در سطح بزرگی است که معمولاً در بحران‌های بزرگ اقتصادی دیده می‌شود.
واضح است که سوالی که همه می‌پرسند این است که آیا این یک کاهش موقت است یا یک کاهش ساختاری؟
اگر این کاهش موقتی مربوط به تلاش برای کاهش آلودگی هوا باشد، در آن صورت می‌توانید تا پایان سال جاری شاهد بازگشت اوضاع به حالت تعادل باشید.
سناریوی دیگر این است که کاهش تولید به این بزرگی یعنی حدود یک‌چهارم، نشان می‌دهد که اتفاقی بسیار عمیق‌تر در اطراف اقتصاد صنعتی چین رخ می‌دهد.
کاهش تولید فولاد به این بزرگی، اگر ادامه یابد، خارج از یک بحران بزرگ اقتصادی یا موضوع ژئوپلیتیک تقریباً بی‌سابقه خواهد بود.
بنابراین، احتمالاً ما شاهد تغییرات بزرگی در تولید فولاد چین هستیم؛ و کمی زمان می‌برد تا ببینیم این دقیقاً چه معنایی برای تقاضای بلندمدت فولاد دارد.
قیمت سنگ‌آهن همراه با افت تولید فولاد چین نزول کرده است و قیمت‌های سنگ‌آهن عیار 62 درصدی از بالاترین رقم 237 دلار در هر تن در ماه می، زمانی که چین رکورد تولید 99.5 میلیون تن فولاد خام را به ثبت رساند، به حدود 90 دلار در تن در روزهای گذشته کاهش یافت.
یکی از عوامل نزولی که توسط تحلیلگران به آن اشاره شده است، کاهش قیمت و سودآوری فولاد در چین است.
قیمت میلگرد در بازار چین در حدود پایین‌ترین سطح هشت‌ماهه خود یعنی 732.70 دلار در هر تن معامله می‌شود.
اما ایمز خاطرنشان می‌کند که قیمت فولاد از نظر تاریخی بسیار پایین نیست و قیمت فولاد در سایر نقاط جهان بسیار بالا است.
او گفت: آنچه شایان ذکر است این است که صنعت فولاد در سراسر جهان از استحکام خاصی برخوردار است. قیمت فولاد نسبتاً بالا باقی مانده و تقاضای فولاد در سایر نقاط جهان همچنان بالاست. یکی از عواملی که به‌ویژه در هفته‌های اخیر بر فضای روانی بازار سنگ‌آهن تأثیر گذاشته، کاهش رشد بخش املاک چین بوده است.
برخی از تولیدکنندگان در مقیاس کوچک و هزینه بالاتر در استرالیا در واکنش به کاهش قیمت سنگ‌آهن از بازار خارج شده‌اند.
شرکت برزیلی Vale نیز اقداماتی را برای کاهش عرضه خود انجام داده است، اما تولیدکنندگان بزرگ سنگ‌آهن هنوز هم درآمد خوبی کسب می‌کنند. قیمت‌ها باید بیشتر از سطوح فعلی کاهش یابد تا واکنش عرضه عمده‌ای از سوی بازیگران مهم ایجاد شود.
ایمز گفت: اگر به قیمت‌های فعلی از نظر تاریخی نگاه کنید، این مقدار کمی کمتر از میانگین 10 ساله است، اما در واقع قیمت بسیار خوبی برای سنگ‌آهن است. تولیدکنندگان سنگ‌آهن با این کار بسیار خوب عمل خواهند کرد و تولیدکنندگان سنگ‌آهن با عیار بالا در واقع عملکرد بسیار خوبی خواهند داشت.
نکته دیگری که باید در مورد آن اظهارنظر کرد این است که از دیدگاه تأمین‌کننده، یکی از چیزهای مهم حمل‌ونقل است که در این بخش، نرخ‌ها نیز به طور چشمگیری کاهش یافته است.
بنابراین به‌ویژه برای تولیدکنندگان دورتر در مکان‌هایی مانند برزیل، شرایط تجارت آنها بسیار بهبود یافته است، زیرا سود خالص آنها چندان بد نیست؛ بنابراین برای هیچ یک از بازیکنان معتبر سنگ‌آهن، قیمت 90 تا 95 دلار یک فاجعه نیست.
اگر کاهش تولید فولاد فقط موقتی باشد، قیمت‌ها می‌تواند با تقاضا دوباره افزایش یابد. یکی دیگر از ویژگی‌های تغییر در بازار سنگ‌آهن در ماه‌های اخیر، پرواز به سمت کیفیت بوده است. سنگ‌آهن‌های درجه پایین‌تر با تخفیف‌های زیادی عرضه می‌شوند.
سنگ‌آهن‌های با عیار بالاتر تمیزتر و کارآمدتر هستند و می‌توانند در فرآیندهای آینده کارخانه‌های فولادی که گازهای گلخانه‌ای کمتری تولید می‌کنند، استفاده شوند. نیاز به محصولات سنگ‌آهن با عیار بالاتر از یک نظریه به یک واقعیت پذیرفته شده تبدیل شده است.
بنابراین اکثر فعالان بازار در شش ماه گذشته به سرعت تغییر کرده‌اند تا متوجه شوند که ما باید به سمت دنیایی با آلایندگی کمتر حرکت کنیم.
تنها تعداد انگشت‌شماری از نقاط در سرتاسر جهان وجود دارند که به طور طبیعی دارای سنگ‌آهنی با عیار بالا برای حمل‌ونقل مستقیم هستند (به عنوان مثال، منطقه Carajas برزیل و Simandou در گینه). به همین دلیل، تقاضا برای کنسانتره‌های فرآوری شده احتمالاً افزایش می‌یابد.
بسیاری از شاخص‌های اقتصادی، به‌ویژه در بازار املاک، نشان می‌دهد که چین در حال ورود به نوعی کاهش رشد است.
با این حال، چین هنوز سیاستی برای تولید فولاد پس از سال 2021 اعلام نکرده است و پایان بازی‌های المپیک زمستانی در پکن در فوریه می‌تواند سیاست‌های طراحی شده برای محدود کردن آلودگی را مشخص کند.
