به گزارش فولادبان؛ از اوایل ماه جولای، دولت چین تلاشهای خود را برای کاهش تولید فولاد در سراسر کشور آغاز کرده است، زیرا هدف دولت این است که برای جلوگیری از انتشار کربن، تولید فولاد را در سال 2021 کمتر از سال 2020 نگه دارد.
بر اساس گزارش Platts، با این حال، باید دید که این کاهش تولید تا سال 2021 با چه حد از سختگیری انجام میشود، زیرا محدودیتها منجر به کمبود عرضه فولاد و افزایش سرسامآور قیمتها در نیمه دوم سال خواهد شد، وضعیتی که دولت چین سعی کرده است از طریق اقدامات مختلف آن را کنترل کند.
منابع مطلع در بازار گفتند، تاکنون، کارخانههای بزرگ در 11 استان و همچنین شانگهای و چونگ کینگ دستورات شفاهی دریافت کردهاند تا تولید فولاد خام خود را در سطح 2020 حفظ کنند. انتظار میرود که سایر استانها نیز از این الگو پیروی کنند.
کارخانههایی که میزان تولید فولاد خام آنها در نیمه اول 2021 بیش از سطح سال گذشته است، باید اطمینان حاصل کنند که تولید سالانه آنها از سطح 2020 بالاتر نرود و به همین دلیل باید تولید نیمه دوم امسال خود را کاهش دهند.
البته ظرفیت جدید تولید آهن و فولاد، از طریق سازوکار تعویض ظرفیت، مشمول این کاهشها نخواهند شد، اما فقط پس از خاموش شدن تأسیسات قبلی میتوانند فعال شوند.
محاسبات S&P Global Platts نشان میدهد، تولید فولاد خام چین در طی ماههای جولای-دسامبر باید حداقل 58 میلیون تن یا 10 درصد کاهش یابد و به 508 میلیون تن برسد تا تولید امسال با سال قبل یکسان شود.
این الزامات کاهش تولید باعث افزایش نگرانیها در بازار و افزایش قیمت کویل گرم نورد شده است. پلاتس قیمت کویل نورد گرم را در 12 جولای 5820 یوان در هر تن (899 دلار) ارزیابی کرده بود که 8 درصد بیشتر از پایان ماه ژوئن است.
برخی فعالان بازار انتظار دارند که تولید فولاد خام چین در ماه جولای بهویژه از سوی تولیدکنندگان محصولات فولادی بلند کاهش یابد،، در حالی که برخی دیگر این کاهش را به دلیل کمبود تقاضای فصلی دانستند.
در 8 ژوئن، حاشیه سود تولید میلگرد در چین منفی 60 سنت در هر تن بود، اما حاشیه سود کویل نورد گرم 68.1 دلار در هر تن بود.
از آنجا که کارخانههای تولید فولاد آزادانه میتوانند برنامه زمانی تولید خود را طراحی کنند، بیشتر کارخانههای تولید فولاد تخت در ماه جولای تولید بالایی را حفظ کردهاند تا سود بالاتری داشته باشند زیرا قیمت فولاد پیش از کاهشهای اخیر در حال افزایش بود.
تاکنون، برخی از کارخانههای بزرگ دولتی فولاد چین، مشتریان خود را در جریان برنامهریزیهای صورت گرفته برای ماه جولای قرار دادهاند. محاسبات Platts بر اساس دادههای منابع بازار نشان داد پیشبینی میشود کاهش تولید آهن خام این کارخانهها در ماه جولای به 2.5 تا 3.1 میلیون تن برسد که 3 تا 4 درصد از کل 15/78 میلیون تنی تولید آهن خام چین در ماه مه را تشکیل میدهد.
فعالان بازار گفتند، بسیاری از کارخانههای تولید فولاد هنوز برنامه کاهش تولید را نهایی نکردهاند. از آنجا که دولت این برنامهها را نهایی نکرده، برخی از کارخانهها فقط در صورت کاهش سود، تولید را کم خواهند کرد.
علاوه بر این، به دنبال برگزاری جشن 100 سالگی حزب کمونیست چین در اوایل ماه جاری، کاهش تولید آهن و فولاد در استان هبی تعدیل شد که تا حدی کاهش در مناطق دیگر را جبران میکند. دولت محلی تانگشان هم اجازه داده است که متوسط نرخ استفاده از کورههای بلند در ماه جولای به حدود 70 درصد برسد، در حالی که در اواخر ماه ژوئن 50 درصد بود.
یک کارشناس گفت، در حمایت از تقاضای فصلی شدید، انتظار میرود در خارج از استان هبی، تولید فولاد خام در اواسط یا اواخر ماه اوت دوباره رشد کند و در سپتامبر و اکتبر همچنان بالا بماند. وی افزود منطقی است که کارخانهها تولید فولاد را در این فصل بالا نگه دارند و بلافاصله در نوامبر یا دسامبر تولید را کم کنند.
منابع بازار معتقدند که ممکن است کاهش تولید فولاد در سراسر چین در نیمه دوم سال 2021 پایدار نباشد.
تقاضای فولاد چین، اگر افزایش پیدا نکند، بعید است در نیمه دوم سال کاهش یابد. از آنجا که افزایش واردات فولاد در میان بهبود تقاضای خارج از چین و افزایش قیمتهای جهانی دشوار است، کاهش تولید فولاد خام چین در ماههای جولای-دسامبر ممکن است منجر به کمبود عرضه فولاد و افزایش قیمت شود. این امر ممکن است تولیدکنندگان کوچک را با کمی بحران مواجه کند.
در تاریخ 9 جولای، چین اعلام کرد که 0.5 درصد نرخ ذخیره بانکی را کاهش میدهد و فعالان بازار، آن را نشانه انبساطی شدن سیاستهای پولی چین در نیمه دوم سال دانستند که با هدف جلوگیری از رشد پایین اقتصادی اتخاذ شده که به نفع سرمایهگذاری داراییهای ثابت است و از تقاضای فولاد پشتیبانی میکند.
بر اساس محاسبات Platts، مصرف آشکار فولاد خام چین در نیمه دوم سال 2020 حدود 575 میلیون تن بود؛ اما اگر چین قصد داشته باشد تولید سالانه فولادش در سال 2021 بالاتر از سال 2020 نباشد، کارخانهها باید فقط 508 میلیون تن فولاد خام در نیمه دوم تولید کنند.
بنابراین بازار فولاد همچنان در حالت انتظار و تماشا باقی مانده است، زیرا هنوز مشخص نشده است که کاهش تولید چگونه اجرا میشود.
از همه مهمتر، اگر قیمتهای بالاتر فولاد مجدداً به مصرفکنندگان پاییندست آسیب برساند، همانطور که در ماه مه رخ داد، کاهش تولید فولاد باید تعدیل شود.