بهادر احرامیان در گفتگو با فولادبان درباره انتشار پیشنویس تنظیم بازار محصولات افزود: به نظر من بورس باید یک کانال از چندین کانال مورداستفاده برای خرید و فروش و عرضه و تقاضای محصولات باشد.
وی با طرح این سؤال که آیا در دیگر کشورها هم عرضه کالاها و محصولات فولادی فقط از یک کانال صورت میگیرد، ادامه داد: بورس کالا فقط یک کانال از مجموعه راههای عرضه محصولات و کالاها بهحساب میآید و اینکه فقط یک کانال به اجبار برای عرضه محصولات فولادی باشد جای بررسی و بحث و تبادل نظر دارد. سخن من درباره اجبار به عرضه محصولات در بورس کالاست.
نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تصریح کرد: آیا در دنیا نمونهای برای عرضه اجباری هست اگر یک نمونه باشد قابل پذیرش است اما ما نباید با بازار محصولات فولادی بهصورت آزمایشگاهی برخورد کنیم.
احرامیان گفت: کانالهای معاملاتی دیگری هم علاوه بر بورس کالا مثل کانالهای سنتی خرید و فروش وجود دارد که میتواند در نظام توزیع و تنظیم بازار همچنان فعالیت داشته باشد زیرا ما مشکل خاصی برای عرضه محصولات فولادی در این فضا نداشتیم.
وی افزود: هدف از عرضه تمام محصولات فولادی به بورس کالا شاید کاهش قیمتها باشد اما باید دانست تورم و گرانی با هم فرق دارند وقتی در کل اقتصاد قیمتها افزایشی است از محصولات صیفی، سیبزمینی و پیاز تا ارز، فولاد، روغن، لاستیک و مسکن قیمتها افزایشی است باید بدانیم که مشکل ما تورم است.
نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران ادامه داد: سیاستگذاران، دولتیها و سازمانهای نظارتی جای تورم و گرانی را با یکدیگر اشتباه گرفتهاند و برای درمان تورم با تولیدکننده، واردکننده و توزیعکننده گلاویز میشوند و فکر میکنند با تورم مقابله خواهد شد در حالی که مشکل اصلی تورم اینها نیستند.
احرامیان تصریح کرد: تولیدکننده و توزیعکننده مجرم نیستند و در واقع خودشان قربانی تورم هستند و به همین علت کاهش قیمت با این بگیر و ببندها حل نخواهد شد و در واقع ما مشکل گرانی نداریم بلکه مشکل تورم در همه کالاهای اقتصادی داریم و وقتی با تولیدکنندگان میجنگیم در واقع روشی را انتخاب کردهایم که نمیتوانیم نتیجه بگیریم.